Hoofdstuk 10

Michael keek haar vanaf de trap aan, hij wilde zo graag naar haar toe, haar in zijn armen nemen, haar knuffelen en zeggen dat het hem speet dat hij haar aan het huilen had gemaakt, haar vertellen dat alles goed zou komen. Hij deed een stap en hield zichzelf tegen. Nee, waarom zou hij dat doen? Zij is ermee begonnen, zij heeft hem eerst gekwetst, destijds op school, zij heeft hem eerst gekwetst, waarom zou hij zich bij haar verontschuldigen? Ze heeft het zichzelf aangedaan, hij betaalt haar alleen maar terug, laat haar de pijn voelen die zij hem heeft aangedaan. Hij weet dat het haar uiteindelijk niet zo zal kwetsen als hem, ze houdt niet van hem. Maar hij gaat haar leven tot een hel maken.

Terwijl hij daaraan dacht, sloot hij zijn ogen en toen hij ze weer opendeed, was al het medeleven verdwenen, was er alleen nog maar kou over, koud genoeg om zelfs een Yeti te bevriezen. Hij draaide zich om en liep hun kamer in.

Emily liep vijftien minuten nadat Michael het huis had verlaten de badkamer in. Ze stapte in bad, het warme water verzachtte haar pijnlijke botten. Ze sloot haar ogen en hield haar adem in voordat ze onder water ging. Ze hief haar hoofd op toen ze buiten adem was . Ze opende haar ogen en vulde haar longen met lucht. Moet ze zijn moeder bellen? Maar zou het niet slecht voor haar zijn om haar schoonmoeder te bellen om te klagen over haar zoon drie dagen na hun bruiloft? Maar hoe zit het met haar eigen ouders, moet ze hen bellen?