Hoofdstuk 4

"Jaz, alsjeblieft..." Skye smeekte om hulp en omhelsde zichzelf stevig. Ze weigerde Alex haar lichaam verder te laten onderzoeken.

Ze wilde niet dat andere mannen, behalve Liam, haar aanraakten.

Liam was de eerste man die ze zag nadat ze bij het ongeluk haar geheugen was kwijtgeraakt.

Hij was bereid haar in huis te nemen, haar medische rekeningen te betalen en haar mee naar huis te nemen.

Ze dacht dat Liam haar aardig vond. Voor haar was Liam de God die haar had gered.

"O jee, ze gedraagt zich als een maagd," zei Alex speels. Hoe langer hij naar Skye's bleke gezichtje keek, hoe meer ze leek op een klein konijntje dat wacht om geslacht te worden. "Kleintje, ik kan je geven wat Liam kan, en ik beloof dat ik niet zo'n bruut zal zijn als hij. Mannen horen vrouwen goed te behandelen, weet je..."

Alex liet zijn handen over Skye's lichaam gaan terwijl hij haar plaagde. Hij deed hierbij meer dan haar alleen maar onderzoeken.

Skye had zoveel pijn dat ze op haar tanden knarste. Opgerold leek ze op een kapot stuk speelgoed dat elk moment in stukken kon breken.

Ze keek Liam om hulp. Ze had de hoop in hem nog steeds niet verloren.

"Genoeg hierover. Je bent een dokter!" Liam gaf Alex ongeduldig een zachte trap en gebaarde hem om Summer verder te onderzoeken.

"Ik geef je morgen haar onderzoeksrapporten. Laat iemand anders haar uitwendige wonden behandelen." Alex was gestopt met Skye ongepast aan te raken. Hij pakte zijn spullen in en kneep in Skyes wangen. Klein konijntje, Liam had je aan me gegeven, dus je kunt maar beter goed voor jezelf zorgen."

Skye was doodsbang en kroop nog verder ineen. Ze trilde terwijl ze Alex waakzaam aanstaarde.

Alex legde Skyes medicijnen op tafel en stond op het punt om met zijn medicijnkastje te vertrekken toen hij even bleef staan. "Oh, trouwens, heb je nog steeds geen idee wie ze is?"

Alex wist dat deze vrouw die Liam in zijn villa in West City vasthield, volledig haar geheugen kwijt was en zich niets meer kon herinneren van haar leven vóór het ongeluk. Het enige detail dat ze zich kon herinneren, was haar naam.

Zelfs een man met Liams capaciteiten kon geen informatie over haar identiteit verkrijgen. Dit betekende dat Skye ofwel een illegale immigrant was, ofwel een macht om rekening mee te houden.

"Hal, ze is gewoon een speeltje waar ik al genoeg van heb. Waarom zou ik haar achtergrond blijven onderzoeken ?" zei Liam minachtend en gooide de sigarettenpeuk die hij vasthield in de prullenbak.

"Nee, dat bedoelde ik niet. Ik vraag je alleen om het rustig aan met haar te doen. Stel je voor dat ze uit een machtige familie komt? Je zou in de problemen kunnen komen als je haar zo slecht behandelt." Alex schudde zijn hoofd. Hij wilde iets zeggen, maar besloot zijn woorden in te slikken.

"Oké, genoeg daarover. Ze is gewoon een nutteloze idioot." Natuurlijk was Liam niet bereid om een groot punt te maken van het onderzoeken van Skye's identiteit. Ze was gewoon zijn speeltje, waar hij elk moment genoeg van kon krijgen. Ze was zijn tijd en moeite niet waard.

Daarnaast had Liam, gedurende de vier jaar dat Olivia in Country M verbleef, relaties met talloze vrouwen.

Skye was gewoon degene die het langst aan zijn zijde bleef.

Liam joeg al zijn sugar babies weg toen Olivia hem vertelde dat ze terugging naar het land. Hij deed echter niet hetzelfde met Skye.

Skye was de beste sekspartner die Liam ooit had gehad. Haar huid was licht en gaaf, en haar gelaat was zacht en puur.

Bovendien was Skye bij het ongeluk haar geheugen kwijtgeraakt en zou ze het waarschijnlijk niet alleen kunnen redden als hij haar zou verlaten.

Behalve dat hij mannen in bed kon bevredigen, was zo'n idioot werkelijk nutteloos.

Skye hield zichzelf stevig vast aan haar armen, want ze voelde zich onzeker. Ze huilde zo hard dat ze opnieuw haar bewustzijn verloor.

Ze had zo hard gewerkt, en zo lang, en toch voelde Liam nog steeds geen greintje genegenheid voor haar.

"Hou op met doen alsof je dood bent. Sta op en eet wat!"

Toen ze weer bij bewustzijn kwam, stond Liam naast haar bed met een kom pap in haar handen.

Onverwachts ging hij niet weg.

Haar botten deden zo'n pijn dat Skye's geest meteen helder werd. Ze ging voorzichtig rechtop zitten en staarde verdwaasd naar buiten.

"Jaz, het sneeuwt....

Het sneeuwde.

Ze had Liam voor het eerst ontmoet in Sea City, en die dag sneeuwde het ook.

Liam fronste zijn wenkbrauwen. Hij had het gevoel dat de vonk in Skyes ogen was gedoofd.

Alles wat er de avond ervoor was gebeurd, leek Skye een nachtmerrie. Ze durfde er niet over te praten en ze wilde er ook niet eens aan denken.

Als de dokter niet zo sterk vond dat ze al bezoedeld was, zou Liam haar misschien wel zonder aarzelen hebben laten krijgen.

"Jaz, je zei dat je me dit jaar mee naar het strand zou nemen, als het sneeuwt. Gaan we dan nog steeds naar het strand?" Skye keek Liam aandachtig aan. Ze had een heel jaar opgesloten gezeten in deze "kooi". Ze was het landhuis nooit uit geweest en had ook nog nooit de kans gehad om de zee te zien.

Liam stak ongeduldig een sigaret op. Het kon hem helemaal niet schelen dat de rook Skye moeite zou geven met ademhalen. "Skye, pak je spullen en ga ergens anders heen."

Olivia had de avond ervoor ontdekt dat Skye er was en was daar woedend over geworden. Ze eiste dat Liam Skye meteen weg zou doen.

Olivia wilde niet met Liam trouwen, maar ze verspilde ook zijn tijd en verhinderde hem ook nog eens met andere vrouwen om te gaan.

"Jaz... Wil je me niet meer?" Skye's stem trilde, maar ze huilde niet en maakte ook geen scène.

"Vic is terug, maar ze heeft ruzie gehad met haar familieleden, dus ze overweegt hier te blijven. Ik zal je ergens anders onderbrengen," zei Liam op ijzige toon en met gefronste wenkbrauwen.

"Ben ik waardeloos vergeleken met haar?", vroeg Skye terwijl ze de pijn in haar hart onderdrukte.

Als Liam met Olivia zou trouwen, zou ze gehoorzaam vertrekken.

"Wie denk je wel dat je bent?" Liam hief zijn hand op om Skye's kin te grijpen. Om de een of andere reden was zijn hart woedend.

Skye was altijd zachtmoedig en gehoorzaam tegenover hem, waardoor hij haar gemakkelijk kon pesten.

Hoe durft ze mij te ondervragen!?

*Zoem!* Liams mobiele telefoon trilde.

Hij beantwoordde de oproep, en de uitstraling die hij uitstraalde werd steeds kouder.

"Gefeliciteerd, maatje. Je konijntje is zwanger."