Rozdział 5 Zobacz, czy możesz odzyskać jej ciało

Nicholas nie mógł pogodzić się z myślą, że coś mogło mi się stać. Z frustracji zatrzasnął drzwi samochodu i ponownie wybrał mój numer, tylko po to, by usłyszeć tę samą automatyczną wiadomość głosową, że mój telefon jest wyłączony.

Następnie otworzył WhatsApp.

Pierwszą rzeczą, która się pojawiła, był czat Olivii, który był przypięty na górze. Dodał emoji serca obok jej imienia w kontaktach.

Wcześniej mój profil był zawsze przypięty na górze listy jego kontaktów.

Dwa lata temu zauważyłem, że został zastąpiony przez Olivię.

Kiedyś zapisał jej nazwę kontaktową jako „Annoying Emily”, ale później zmienił ją na „Olivia”.

Gdy zapytałam go o przypięcie jej czatu na górze, zachował się winnie i wymyślił wyszukane wymówki, oskarżając mnie nawet o małostkowość i agresję.

Trzy lata temu, kiedy Olivia wróciła do domu Sanderów, zaczęła subtelnie podważać moje autorytety na wszelkie możliwe sposoby.

Dzięki swoim umiejętnościom aktorskim udało jej się przekonać moich rodziców, a nawet mojego brata, by widzieli we mnie złoczyńcę, wzbudzając głęboką niechęć do mnie.

Miałam nadzieję, że Nicholas jest inny. Dorastaliśmy razem; dobrze mnie znał.

Ale on także po cichu się zmienił.

Teraz patrzył na mnie z taką samą pogardą, jak wszyscy inni.

Było wiele oznak tego. Podczas gdy Nicholas poszedł dalej, ja uparcie trzymałam się przeszłości.

Nicholas szybko przejrzał swoje kontakty. Po otrzymaniu niezliczonych wiadomości od przyjaciół i rodziny po swoim ślubie, zajęło mu trochę czasu znalezienie mojego profilu.

Otworzył ją i zobaczył moją ostatnią wiadomość obok lokalizacji.

„Nicholas, musimy porozmawiać.”

Nicholas przez długi czas wpatrywał się w wiadomość.

W końcu nacisnął przycisk wiadomości głosowej. „Emily, gdzie jesteś?

„Mówiłam ci, żebyś nie grał w te gierki. Teraz jesteśmy małżeństwem! Dlaczego utrudniasz życie Olivii? Masz pojęcie, jak bardzo była wczoraj zdenerwowana?

„Jeśli wrócisz teraz, przymknę oko na to, co wydarzyło się wczoraj wieczorem”.

Po wysłaniu wiadomości odłożył telefon na bok. Samuel, obserwując swoje zmęczenie zmieszane z niepokojem w lusterku wstecznym, przemówił cicho.

„Panie Bolton, pani Bolton zawsze była rozsądna. Nawet kiedy zostawiłeś ją na ślubie, nie straciła panowania nad sobą. Nie sądzę, żeby zrobiła tak okrutny kawał z udziałem policji. Może powinniśmy jej poszukać?”

„Dobrze ją znasz, co?”

„Nie, panie Bolton, po prostu uważam, że spotkał ją niefortunny obrót spraw”.

„Niestety?” Nicholas prychnął.

„Zawsze lubiła tworzyć dramaty, żeby zwrócić na siebie uwagę. Dobra, skoro jesteś taka leniwa, wyślij kogoś do Silver Shore. Zobaczmy, czy uda ci się odzyskać jej ciało”.

Kiedy ktoś zaczyna cię nienawidzić, nie ma potrzeby pytać go dlaczego. Każdy powód, który wymyśli, będzie wydawał się całkowicie uzasadniony.

Zmianę w zachowaniu Nicholasa zauważyłem już dużo wcześniej.

Kiedyś nienawidził Olivii, ale później nie mógł przestać o niej mówić. Było jasne, że jego lojalność się zmieniła.

Pamiętał o tym, co ona lubiła, a czego nie, i kiedykolwiek podróżował, przywoził prezenty zarówno dla mnie, jak i dla Olivii.

Pół roku temu Nicholas wyjechał za granicę w ramach projektu.

Gdy nagłe trzęsienie ziemi spowodowało osuwisko, natychmiast zarezerwowałem lot, aby do niego dołączyć. Ale Olivia ukryła mój paszport i wizę.

Nie mogąc podróżować legalnie, bezradnie patrzyłem, jak Olivia wylatuje z kraju tego samego dnia.

Podjąłem niebezpieczne ryzyko i nielegalnie przepłynąłem Pacyfik, napotykając po drodze tsunami. Gdyby nie pomoc kilku współczujących nieznajomych, utonąłbym.

Kiedy w końcu udało mi się wrócić, szczęśliwa, że żyję, Olivia oskarżyła mnie o to, że wziąłem udział w rejsie wycieczkowym.

Próbowałem jej wytłumaczyć, że mam paszport, ale wyciągnęła go publicznie z szuflady, uniemożliwiając mi oczyszczenie swojego nazwiska.

Nicholas nie chciał słuchać mojej wersji wydarzeń i zwracał się do mnie ostro.

Widząc zachodzącą w nim przemianę, postanowiłem, że czas zakończyć ten związek.

„Nicholas, odwołajmy nasze zaręczyny”.

„O czym mówisz?” Zmarszczył brwi, wyraźnie zirytowany.

Odpowiedziałam spokojnie: „Zrobiłam wszystko, co mogłam dla tego związku. Nie chcę, żebyśmy przeszli od bycia partnerami do bycia zupełnie obcymi. Zakończmy to, póki jeszcze mamy jakieś dobre uczucia”.

Widząc moją determinację, w oczach Nicholasa w końcu pojawiła się panika.

Od tego momentu obiecał Olivii, że wyznaczy granice.

Obsypał mnie prezentami, zorganizował misterne oświadczyny i zaczął planować nasz ślub.

Myślałam, że będziemy tak szczęśliwi na zawsze.

Trzy miesiące temu, po nocy spędzonej na piciu, byliśmy w intymnej sytuacji i dowiedziałam się, że jestem w ciąży. Byłam podekscytowana, że mogę się z nim podzielić tą nowiną.

Ale Olivia wymyśliła plan i spadła ze schodów. W tym momencie Nicholas podbiegł i podniósł ją w furii. Kiedy próbowałam wyjaśnić, gwałtownie pchnął mnie na podłogę.

Wtedy zrozumiałem, że ta niedawna słodycz była tylko fasadą.

Był kruchy i łatwo go było rozbić.

Stało się oczywiste, że zawsze ufał Olivii, mimo dowodów.

Kiedy rzucono mnie na ziemię, ból w brzuchu był tak silny, że zemdlałam. Lekarz poinformował mnie, że płód jest niestabilny i muszę zostać w szpitalu przez kilka dni w łóżku.

Jego asystent, Samuel Carroll, powiedział mi, że Nicholas pracował nad dużym projektem i mimo że wiedział o moim pobycie w szpitalu, nie przyjechał mnie odwiedzić.

Ale w tym momencie nie obchodził mnie on. Skupiałam się wyłącznie na dziecku. Musiałam zadbać o jego bezpieczeństwo.

Niespodziewanie Oli Via pojawiła się przy moim szpitalnym łóżku, opisując w żywych szczegółach, jak Nicholas ją obejmował, całował i dotykał.

Poczułem, jak coś mi się w żołądku przewraca, a między nogami robi mi się wilgotno, jakby wyciekał mi jakiś płyn.

Ponieważ byłem słaby i nie mogłem dosięgnąć przycisku wzywającego lekarza, musiałem krzyczeć.

W desperacji wstałam z łóżka. Nawet jeśli miałabym się rozstać z Nicholasem, musiałam chronić to dziecko.

Gdy wstałem, zobaczyłem krew na prześcieradle.

Ból sprawił, że zalał mnie zimny pot. Podszedłem powoli i boleśnie do drzwi.

Krew nadal ze mnie ciekła i rozlewała się po podłodze.

Ignorując wszystko inne, moje myśli były skupione wyłącznie na dziecku, moim dziecku.

Wszystko zrobiło się czarne, a ja zemdlałam.