Rozdział 119: Współlokator

Anna płakała głęboko, zakrywając twarz dłońmi. Powiedziała: „Nie mogę w to uwierzyć. Nie mogę uwierzyć, że tak łatwo było mu wszystko wyrzucić. Widząc bladą twarz Anny poplamioną łzami,

Serce Ryana. Chciał ją pocieszyć, ale nie wiedział jak. W najlepszym razie powiedział: „Ból czyni cię silniejszym. Ból serca czyni cię mądrzejszym”.①

Anna spojrzała na Ryana. Potem rozejrzała się dookoła. Nie mógł zrozumieć, czego szuka, dopóki nie spojrzała na niego i nie zapytała: „Czy mogę dostać uścisk?”