Rozdział 509 Teraz jesteśmy kwita

Wąskie usta Aleksandra zacisnęły się w wąską linię, gdy opuścił wzrok, przyciągnięty delikatnym pociągnięciem za róg swojej marynarki.

Smukłe palce Sophii zacisnęły się na cienkiej tkaninie jego czarnej marynarki. Taki prosty gest, a jednak rozbroił go w sposób, którego nie potrafił do końca wyjaśnić.

Podniósł wzrok i spojrzał jej w oczy.