Rozdział 58

Pewnej spokojnej nocy, z drugiej strony telefonu, w ciemności rozległ się szept: „Anne, to boli”.

Głos Murraya był drżący, zdradzał ból. W tym momencie Roseanne poczuła współczucie.

Murray był silny, uparty i nigdy się nie poddawał. Nieważne, czy to upijając się do nieprzytomności, aż dostał wrzodów żołądka, czy pracując tak ciężko, że zapomniał o jedzeniu – osiągnął granice swoich możliwości. W tym czasie Roseanne robiła wszystko, aby pomóc mu wrócić do zdrowia.