Rozdział 187

To tak jak pierwszego dnia, kiedy spotkałem ją ponownie. Jest siłą i to uwielbiam. Chwyta mnie za ramię i ciągnie do stolika ze znajomymi, Wyatt podąża za nią, trochę zdezorientowany. Jemy lunch, a ona zadaje mi tysiące pytań o życie w ośrodku treningowym. Jej znajomi co chwilę rzucają ukradkowe spojrzenia na Wyatta, a on pochłania całą uwagę.

Reszta mojego dnia jest taka sama. Nic ekscytującego. Dostaję wszystko, czego potrzebuję, aby nadrobić zaległości z resztą dzieci na moich zajęciach, co na szczęście jest tylko pracą na miesiąc i nie muszę robić żadnego z projektów. Powinno mi to zająć tydzień. Wyatt i ja wracamy do baraku około 6. Upewniłem się, że mam wszystko, czego potrzebuję, aby zacząć wszystkie moje zadania i skontaktowałem się z Theresą, aby uzyskać wszystkie książki, których według niej mogłoby tu nie być, ponieważ uczniowie szkół średnich zazwyczaj nie uczestniczą w szkoleniu wojowników. Niestety, na tym zakończył się mój dobry dzień. Zaraz po wejściu Audrina była mi w twarz i wściekła.

„Gdzie do cholery się podziałeś, nie pojawiając się na obowiązkowym szkoleniu? Jeśli nie możesz znieść bycia tutaj, płodzie, może powinieneś zabrać swój żałosny tyłek z powrotem do żałosnego stada, z którego się wywodzisz”.