Rozdział 274

Zanim przejdziemy dalej w rozmowie, ktoś puka do drzwi. Krzyczę, żeby weszli, a Xander, Oscar i Mina patrzą na mnie, jakbym straciła rozum.

„Co? Nikt nie wchodzi na to piętro, wiem, że jedzenie po nas przyjdzie. Powinniśmy obstawiać, kto je dostarczy. Myślę, że to Barty i prawdopodobnie był z naszym jedzeniem przez cały czas przygotowywania i dostarczania”. Przewracam oczami, wstając i kierując się do drzwi, ponieważ ktokolwiek jest po drugiej stronie, musi myśleć tak samo jak reszta moich przyjaciół, skoro nikt nie wszedł.

Nie czekam na odpowiedź, powoli otwierając drzwi. „Och, Barty, jakie zaskoczenie widzieć, że dostarczasz nam jedzenie!” mówię głośno i drwiąco, puszczając mu oko, żeby wiedział, że sarkazm nie jest skierowany w żaden sposób do niego, po prostu został złapany w krzyżowym ogniu.