Rozdział 372 Nieoczekiwany widok

„Ale uważam, że ważne jest, aby ci towarzyszyć” – powiedziała Hanna.

Jabłko Adama Chrisa podskakiwało, gdy mówił, a jego głos stawał się chrapliwy z emocji. „Więc możesz odpocząć tutaj. Będę przy tobie”.

Przytulili się do siebie, znajdując ukojenie w bliskości, i zamknęli oczy.