Rozdział 3 Jego sobowtór

„Evan, ta dziewczyna jest po prostu niegrzeczna. Nie przeprosi nawet po tym, jak na mnie wpadnie. Wystarczy na nią spojrzeć...”

Evan opuścił brodę, by spojrzeć na Ninę. Miała jasną cerę, a jej czyste oczy miały w sobie uparty błysk.

Z głową wciąż opuszczoną Nicole zerkała na Evana, który wpatrywał się intensywnie w Ninę, cały czas modląc się, żeby nie dostrzegł podobieństw między Niną, Mayą i nią. Boże, pomóż mi! Proszę!

Wymamrotała pod nosem cichą modlitwę.

Juan, który zauważył, jak dziwnie zachowuje się jego matka, podążył za jej wzrokiem i przyjrzał się Evanowi lekko przymrużonymi oczami. To dziwne.

Ten mężczyzna... trochę mnie przypomina?

Ciekawość Juana została pobudzona. Miał zamiar podejść bliżej, aby przyjrzeć się swojemu sobowtórowi, ale Nicole złapała go za ramiona, zanim zdążył zrobić krok. Następnie wyłowiła maskę wielkości dziecka i pośpiesznie zakryła nim jego małą buzię. Mój drogi chłopcze, proszę, nie sprawiaj mi żadnych kłopotów!

Jeśli Evan zobaczy twoją twarz... Wszystko się skończy! Stracisz swoją ukochaną Mamusię na zawsze!

Mimo że Juan nie mógł zrozumieć intencji stojącej za działaniami swojej matki, nie posunął się dalej. Dlatego pozwolił Nicole mocno przyciągnąć go do siebie. „Czy to twoje dziecko?”

Głęboki i magnetyczny głos Evana niemal sprawił, że Nicole wyskoczyła ze skóry.

Skinęła sztywno głową, ale nie odważyła się wydać żadnego dźwięku, bo bała się, że rozpozna jej głos.

„Powinieneś dyscyplinować swoje dziecko od najmłodszych lat, inaczej wyrośnie na nieokrzesanego człowieka!”

„Kim jesteś, żeby tak mówić? To ta pani była tą, która pierwsza odezwała się niegrzecznie do Mai! Gdyby nie nękała dzieci, dawno bym jej przeprosiła”.

Po tych słowach Nina podniosła brodę i odwzajemniła spojrzenie Evana, nie mając w oczach śladu strachu.

„Twoje dziecko jest zadziorne, co?” Młoda kobieta stojąca obok Evana spojrzała na Ninę z przerażeniem na twarzy.

Usta Evana lekko się uniosły. Ta mała dziewczynka wydaje się być bardzo elokwentna, a jej uparta osobowość przypomina mi kogoś.

Ona mi przypomina...

Na tę myśl przyjrzał się jeszcze bliżej śnieżnobiałej twarzy Niny. Następnie przeniósł wzrok na Mayę.

W końcu jego wzrok padł na Nicole, która była zakryta od stóp do głów.

Te dwoje dzieci wygląda tak podobnie do tej kobiety. Czy ich matka może być...

Nicole właśnie wtedy podniosła wzrok. Kiedy jej wzrok spotkał się z przenikliwym wzrokiem Evana, jej uścisk podświadomie zacisnął się na ubraniu Juana. Spojrzenie Evana pogłębiło się i ruszył w stronę Nicole. Każdy jego krok napełniał jej bijące serce przerażeniem. O Boże! Co powinnam zrobić?

A co jeśli ten drań upiera się, żeby zobaczyć moją twarz?

Słyszała, jak szybko bije jej serce, które lada moment miało wyskoczyć z piersi. Evan zatrzymał się tuż przed nią i utkwił w niej przenikliwe spojrzenie. Już po wszystkim. Już po wszystkim. Już po mnie!"Ty-"