Rozdział 642 Prawidłowe przypuszczenie

Kiedy wrócił, spojrzałem mu w oczy i zapytałem: „Czy naprawdę straciłem pamięć?”

Spojrzał na mnie poważnie, jakby zastanawiał się, jak mi to powiedzieć.

Z niepokojem wpatrywałam się w Atlasa, namawiając: „Lepiej powiedz mi prawdę. Nie ignoruj mnie. Prawda jest taka, że jestem taka od dawna.