Rozdział 7 Poszukiwanie dowodów

Prawie skończyłam przygotowywać jedzenie, gdy Daniel wrócił z naszą córką. Emily wbiegła, krzycząc swoim słodkim i dziecięcym głosem: „Mamo, wróciłam! Tata mnie odebrał!”

Jej uroczy głos wywołał łzy w moich oczach, ale stłumiłam emocje. „Mam dla ciebie ananasy.

To twoje ulubione, prawda?

„Och! Mamo, jesteś najlepsza! Nie mogę się doczekać, żeby je zjeść” Wybiegła i skierowała się do Daniela, mówiąc: „Tato, chcę zjeść ananasy!”

„Możesz teraz zjeść mały kawałek. Możesz zjeść więcej po kolacji, okej?” Daniel umył ręce i wziął mały kawałek, żeby podać go naszej małej, chętnej dziewczynce. Potem wcisnął się do małej kuchni i przytulił mnie od tyłu. „Dlaczego zrobiłaś tyle jedzenia?”

Poczułem się okropnie, bo ta kiedyś szczęśliwa rodzina składająca się z trzech osób stała teraz na skraju rozpadu.

„Właśnie wróciłeś z podróży służbowej. Musisz być zmęczony”. Wymusiłem uśmiech i zapytałem: „Czy byłeś dziś zajęty?”

Mruknął coś w odpowiedzi, a moje serce natychmiast zapadło. Żartobliwie szturchnęłam go łokciem. „Nakryj do stołu i przygotuj się na kolację”.

Jego intymne próby przyprawiały mnie o mdłości. Zastanawiałam się, czy myślał o drugiej kobiecie, kiedy mnie trzymał. Kiedy skończyłam gotować, uśmiechnęłam się i zapytałam: „Chcesz drinka? Minęło trochę czasu , a ja chcę lampkę wina”.

Mathew spojrzał na mnie pytająco. „Dlaczego nagle chcesz pić?”

„Bez powodu. Nadal wychodzisz?” – zapytałam, odwracając się, by wziąć wino. „Skoro przygotowałam tyle potraw, musimy to uczcić”.

Poczułam, jak moje serce rozpada się na milion kawałków, gdy to mówiłam. Wiedziałam, że Daniel nie radzi sobie z alkoholem, więc nalałam mu trochę, by nie wzbudzać podejrzeń. Potem nalałam sobie pół szklanki i wzniosłam z nim toast.

Gdy zaczęliśmy pić, staliśmy się podekscytowani i rozmowni. Udawałem, że jestem w dobrym humorze, wspominając nasze studenckie dni, zakładanie firmy i nasze obecne życie. Wydawałem się taki szczęśliwy.

Daniel zauważył, jak bardzo byłem radosny i nalał sobie kolejną lampkę wina, przypominając mi, żebym nie pił za dużo. Ostatecznie wypił więcej, niż mógł wytrzymać. Był pijany, kiedy pomogłem mu położyć się do łóżka.

Później umyłem się i położyłem Emily do łóżka, zanim rozpocząłem swoją misję. Moje serce waliło, ponieważ po raz pierwszy od tylu lat przeglądałem jego rzeczy. W końcu zdałem sobie sprawę, jak głupio było mi mu zaufać.

Przeszukałem jego kieszenie i torbę, lecz nie znalazłem nic wartościowego.

W końcu znalazłem jego telefon, ale miał blokadę odcisku palca. Podszedłem do niego cicho, próbując złapać go za rękę, ale nagle odwrócił się i złapał mnie, wpatrując się we mnie nieostrymi oczami. Moje serce miało wyskoczyć z piersi.

„Potrzebuję wody” – wybełkotał.

Wybiegłem, żeby nalać mu szklankę wody i nakarmiłem go nią. Potem opadł z powrotem na łóżko, głęboko śpiąc. Odblokowałem telefon i przejrzałem jego telefon, ale nie znalazłem żadnych podejrzanych nazwisk w historii połączeń. Rozpoznałem większość z nich i wyglądało na to, że bardzo niewiele z nich było płci żeńskiej, więc je wykluczyłem.

Potem sprawdziłem jego WhatsApp, tylko po to, by zdać sobie sprawę, że nie pisał do wielu osób. Otworzyłem konwersację pierwszego kontaktu i zobaczyłem wiadomość z dnia, w którym wrócił.

„Czy ona się dowiedziała?”

To były tylko te cztery słowa bez żadnych dodatkowych informacji. Nie wyglądało też na to, że Daniel niczego nie usunął. Kliknęłam na zdjęcie profilowe kobiety i chciałam zobaczyć jej posty, ale nie było żadnych.

Nie mogłem znaleźć żadnych wskazówek, kim był nadawca. Wyglądało na to, że ta osoba była ostrożna. Daniel powiedział mi, że to Laura Melanie, ale musiałem to zweryfikować.

W jego albumach ze zdjęciami były zdjęcia Emily i mnie oraz dwa Laury Melanie. Poza tym jego telefon był czysty. Przeskanowałem nawet telefon aplikacją, ale nie było tam nic podejrzanego. Tej nocy przewracałem się z boku na bok, zastanawiając się, jak to możliwe, że nie ma żadnych śladów.

Uznałem, że kobieta nie jest kimś z firmy ani budynku. W przeciwnym razie recepcjonistka nie nazwałaby jej „Panią Murphy”.

Zastanawiałem się, kim była ta druga kobieta i czy kiedykolwiek miałem z nią kontakt.