Rozdział 748 Nieunikniony wypadek

Szybko ją podniosłam i kazałam jej usiąść obok siebie. „Jestem jego córką” – powiedziałam. Nawet nie wiem, dlaczego jej to powiedziałam.

Była oszołomiona i spojrzała na mnie z niedowierzaniem. Instynktownie otarła moje łzy.

Potem uroczyście zapewniła mnie: „Powiem mojemu bratu, żeby go uratował, żeby mógł cię zobaczyć”.