Rozdział 92 Ważni goście

Punkt widzenia Reynoldsa

Kiedy nie potrafiłam powstrzymać potoku emocji, Thompson przytulił mnie mocno, od czasu do czasu szepcząc uspokajające słowa i nie przestając zataczać delikatnych kółek na moim ramieniu.

Nagle nasze uroczyste milczenie zostało przerwane, gdy nadbiegł Wojownik Stada, wstrzymując oddech i patrząc na nas z zaniepokojeniem na twarzy.