Rozdział 21 Jak on jest taki czarujący?

Brooklyn rzucił Savannah gorzkie spojrzenie, zakładając, że to ona jest mózgiem, który kryje się za cieniem męża. Mashion z pewnością wpadnie w jej ręce, gdy ona i Emmett przejmą władzę. Co Emmett mógłby zrobić jako osoba niepełnosprawna intelektualnie? To logiczne, że Savannah będzie tą, która będzie miała prawdziwą władzę nad firmą.

Czy ona nie jest tak samo żarłoczna jak ja? Po co innego miałaby wychodzić za mąż za tego Debila, jeśli nie z powodu bogactwa jego rodziny? Niechętnie wzięła długopis z ręki doradcy i przez kilka sekund wpatrywała się w dokumenty. Kiedy w końcu podpisała, spojrzała na Javona z ciężkim westchnieniem. „No i masz. Czy nie jesteś takim lojalnym stróżem starej pani Quaker?” Javon zignorował jej uwagę i zwrócił się w stronę doradcy. „Wszystko w porządku?” Doradca skinął głową. Następnie Javon spojrzał na Emmetta, który najwyraźniej był pochłonięty swoją nową zabawką. „Panie Quaker, spójrz na to. Jeśli nie ma problemu, będziesz musiał również podpisać”.

„Och, okej” odpowiedział Emmett nonszalancko i wrócił do biurka. Właśnie gdy przystąpił do podpisywania papierów, nawet nie patrząc, Savannah szybko złapała go za nadgarstek. „Czekaj, Emmett! Najpierw sprawdzę. Powinniśmy sprawdzić, czy konta są poprawne, zanim podpiszemy”. Następnie zwróciła się do Javona. „Czy Emmett naprawdę musi podpisać teraz?” „Nie, nie musi. Pan Quaker może poświęcić czas na sprawdzenie liczb przed podpisaniem” – odpowiedział. „Dobrze”. Zaciągnęła Emmetta do biurka i posadziła go na krześle, na którym siadał Brooklyn. „Przejrzyjmy te liczby razem”. Brooklyn była zdenerwowana. „Co ty próbujesz zrobić? Podejrzewasz, że celowo zmieniam konta?” – warknęła. Savannah spojrzała na nią z uśmiechem. „Dlaczego tak mówisz? Nawet cię o nic nie oskarżyłam. Nie ma nic złego w tym, że przejrzymy dokumenty szczegółowo, prawda?” „Ty…” Brooklyn zacisnęła pięści. „Skoro skończyłaś podpisywać, nie powinno być nic innego, co wymagałoby twojej uwagi”. Savannah przeniosła wzrok z powrotem na papiery. „Próbujemy się teraz na tym skupić. Może pani odejść.