Rozdział 7

Tymczasem twarz Keitha zbladła jak ściana. Gdyby nie obraził Donalda swoimi udziałami i statusem w Stardust Corporation, miałby majątek netto przekraczający dziesięć milionów.

Teraz, gdy wyrzucono go z firmy, poczuł się przygnębiony i w końcu zdał sobie sprawę, że Donald zawsze miał kontrolę nad jego życiem i śmiercią.

Chyba oszalałem, żeby kłusować jego pracowników i go obrażać. Dlaczego patrzyłem na niego z góry?

Gdyby to powiedział ktoś inny, pomyślałby, że żartuje. Jednak mężczyzną, który to powiedział, był Zayne, podwładny najbogatszego człowieka w Pollerton.

„ Spadaj” – rzekł Zayne stanowczo.

Keith natychmiast uklęknął i błagał o wybaczenie: „Panie Campbell, to moja wina, że nie wiedziałem nic lepszego. Myliłem się i nie powinienem był pana rozgniewać. Proszę mi wybaczyć i dać mi jeszcze jedną szansę”.

Widząc to, Hank natychmiast również uklęknął i zawołał: „Panie Campbell, chyba oszalałem. Proszę rozważyć danie mi jeszcze jednej szansy. Pracowałem dla starego pana Campbella przez ponad dziesięć lat i również wiele wniosłem po tym, jak pięć lat temu przejął pan firmę. Powinien pan przynajmniej docenić cały włożony przeze mnie wysiłek. Zostanę pańskim najwierniejszym sługą i zrobię wszystko, czego ode mnie pan zażąda”.

„ Bądź moim sługą? Nie jesteś wystarczająco dobry!” Donald rzucił spojrzenie w dół w stronę Hanka i Keitha.

Wściekły Zayne kopnął Hanka i zapytał: „Myślisz, że jesteś w stanie zostać sługą pana Campbella? Tylko ja mogę zostać jego sługą. Jego życzenie jest dla mnie rozkazem. Kim ty jesteś?”

Gdy skończył mówić, wszyscy wstrzymali oddech z niedowierzania i mieli tę samą myśl w głowach.

Jesteś Zayne Yates. Nie dość, że jesteś podwładnym najbogatszego człowieka w Pollerton, to jeszcze właścicielem Primordial Tower. Jak możesz mówić, że jesteś gotów zostać sługą Donalda w tak górnolotny sposób? Gdzie jest twoja duma i godność?

Stali się jeszcze bardziej przestraszeni i zastanawiali się, jaka jest prawdziwa tożsamość Donalda.

Rzuciwszy krótkie spojrzenie na tłum, Donald wtrącił: „To moja ostateczna decyzja. A tak przy okazji, zostawmy to, co się dzisiaj wydarzyło, dla siebie. Nie upubliczniajmy tego”.

Na twarzy Zayne'a pojawił się uniżony uśmiech, gdy odpowiedział: „Panie Campbell, proszę się nie martwić. Rozumiem”.

Donald wierzył, że Zayne rozwiąże problem idealnie. Z Zayne'em u steru nie musiał się o nic martwić. Zanim otrzymał jakąkolwiek misję, chciał żyć w pokoju tak długo, jak to możliwe, ponieważ gdy tylko otrzyma misję, straci wolność.

„ Dan, dasz radę. Zapytaj Zayne'a, jeśli masz jakieś pytania”. Po tych słowach Donald poklepał Daniela po ramieniu.

Sytuacja była tak surrealistyczna, że Daniel czuł się, jakby śnił. „Tak zrobię, panie Campbell.”

Ignorując przerażające krzyki Keitha i Hanka, Donald opuścił Primordial Tower. Gdy tylko opuścił budynek, otrzymał dwie wiadomości tekstowe.

Pierwsza była od nieznanego numeru: Dziś wieczorem będę grał mały koncert w Pollerton Opera House. Musisz przyjść. Jeśli się nie pojawisz, zorganizuję kolejny duży koncert dla dwustu tysięcy ludzi i oświadczę wszystkim, że jesteś mężczyzną, który oczarował moje serce. Jestem Wynter, który cię kocha.

Przeczytawszy wiadomość, beznamiętnie ją usunął.

Druga wiadomość również pochodziła z nieznanego numeru: Jestem Hannah Nixon. Zjedzmy razem kolację dziś wieczorem.

Była obojętna i małomówna.

Jednak Donald był od niej chłodniejszy, więc odpowiedział tylko: Jestem zajęty.

Po tym zdarzeniu nie było już od niej żadnej odpowiedzi.

Nagle Donald zmarszczył brwi, czując, że coś jest nie tak. Podniósł głowę, rozejrzał się po otoczeniu i w końcu zatrzymał wzrok na furgonetce, która wydawała się dość zwyczajna.

Natychmiast zmrużył oczy.

Chociaż srebrny van wyglądał zwyczajnie, zauważył w nim coś wyjątkowego.

Niestandardowe szkło kuloodporne Anglandu rn mogło wytrzymać siłę uderzenia jednej tony, a zmodyfikowany dwunastocylindrowy silnik miał niesamowitą moc. Chociaż numer rejestracyjny samochodu wydawał się prawdziwy, widział, że to nielegalna tablica rejestracyjna.

Na pierwszy rzut oka kierowca wyglądał na dostawcę, ale na nadgarstku miał tatuaż przedstawiający motyla.

„ Papillon…” Donald mruknął do siebie.

Była to jedna z największych i najbardziej tajemniczych organizacji na świecie, działająca głównie w West Epea. Nie spodziewał się, że pojawią się w Pollerton.

Natychmiast wsiadł do wypożyczonego roweru i pojechał za furgonetką.

Furgonetka jechała z prędkością trzydziestu kilometrów na godzinę. Ponieważ nie była zbyt szybka, mógł ją dogonić. Powoli opuścili centrum miasta i półtorej godziny później dotarli na odludną drogę. Furgonetka przed nim zatrzymała się, a kierowca z niej wysiadł. Wpatrując się zimno w Donalda, zapytał: „Dlaczego mnie śledzisz?”

„ Jak długo Papillon jest w Pollerton?” zapytał Donald.

Gdy tylko skończył pytać, kierowca zmrużył oczy i powiedział ze złowrogim uśmiechem: „Skoro wiesz o Papillonie, to nie możesz być prostą osobą. W takim razie nie mogę cię utrzymać przy życiu”.

Powiedziawszy to, ruszył w stronę Donalda pewnym i mocnym krokiem.

Mężczyzna miał silne i stabilne dolne partie ciała. Było oczywiste, że był utalentowanym wojownikiem.

W tym momencie drzwi furgonetki zostały otwarte od środka i z pojazdu wyszedł mężczyzna z długimi włosami i zapadniętymi oczami. Był boso, ubrany w szlafrok i miał tatuaże na całym ciele.

Wystarczyło jedno spojrzenie, by Donald wiedział, że długowłosy mężczyzna jest ekspertem kickboxingu.

W chwili otwarcia drzwi zobaczył, co było w środku samochodu.

W środku była piękna kobieta. Była związana i jęczała.

Widział ją w głównych mediach. Była najwybitniejszą bizneswoman w Pollerton, Laną Collins, z majątkiem netto przekraczającym dziesięć miliardów.

W rzeczywistości nie miał żadnego interesu w ratowaniu kobiety, ale gardził Papillonem.

Ta organizacja rekrutowała członków w niezwykły sposób, głównie poprzez publikowanie pozornie bezsensownych kodów i obrazów w internecie. Jednak w rzeczywistości zawierały one nowy typ ludzkiej lingwistyki, kryptografii i badań genetycznych . Ci, którzy potrafili je rozszyfrować, byli geniuszami wśród geniuszy.

Wtedy jeden z jego przyjaciół rozszyfrował kod i następnego dnia tragicznie zmarł w domu. Cała jego rodzina została zamordowana.

Od tego czasu Donald czuł odrazę do Papillona.

„ Najpierw zabierzcie tę kobietę” – rozkazał kickboxer.

Chwilę później jakiś mężczyzna wsiadł z tylnego siedzenia na fotel kierowcy i chciał odjechać.

W tym samym czasie kickboxer i poprzedni kierowca zaatakowali Donalda z obu stron.

W jednej chwili aura Donalda uległa zmianie. Po powrocie do Pollerton na pięć lat, po raz pierwszy pokazał swoje mordercze zamiary.

Był jak przebudzona pierwotna bestia. Patrząc na dwóch zbliżających się do niego mężczyzn, zrobił krok do przodu. Pokonał ponad dwadzieścia metrów w jednym kroku, pozostawiając za sobą serię obrazów następczych. Mijając dwóch mężczyzn, zatrzymał się przed furgonetką i uderzył pięścią w maskę.

Z hukiem tył furgonetki został uniesiony, rozbijając przy tym szyby.

Kierowca był w szoku i nie miał pojęcia, co się dzieje.

Co to za moc?

Na samą myśl o tym z przerażeniem przełknął ślinę.

Furgonetkę wyposażono w solidne szyby, które mogły wytrzymać uderzenie rakiety, ale została zniszczona przez cios zadany przez mężczyznę, który wyglądał na dwudziestolatka.