Rozdział 319

Bieg był dokładnie taki, jak się spodziewałem, biegliśmy pieszo jak ludzie przez pięć mil i odkryłem, że nie jestem w tak złej formie do biegania, jak myślałem. Mogłem biec z Tylerem i podtrzymywać przyzwoitą rozmowę podczas biegu.

Dowiedziałam się, że uprawiają ten jogging kilka razy w tygodniu, ale tylko w czwartki zmieniają tempo i robią ekstra długi bieg. W ten sposób wygląda to tak, jakby bardzo lubili ćwiczyć i imprezować jak sportowcy na kampusie, którzy są w sezonie i mają ograniczenia dotyczące kiepskiego jedzenia i alkoholu. Właściwie niektórzy z nich grają w piłkę nożną lub hokeja, co wydało mi się interesujące, ponieważ nasza siła, wytrzymałość i gojenie się są tak różne od ludzkich. Mina i ja postanowiłyśmy zapytać o to, kiedy doszłyśmy do ogniska.

Jest tu naprawdę ładnie. Drzewa i szlaki jeszcze nie zaczęły ożywać, ale wiecznie zielone drzewa rozsiane w nagich pniach drzew dodają wystarczająco dużo koloru do ponurych odcieni brązu i żółci zeszłorocznej roślinności, aby uczynić widok przyjemnym. Uwielbiam też zapach wilgotnych liści i ziemi, gdy biegniemy. Jest coś w tym wczesnym zachodzie słońca, który wysyła strumienie światła przez nagie gałęzie drzew, co działa uspokajająco. Mój wilk mruczy w mojej piersi, gdy idziemy. Ciemność, która zapada dość szybko, nie przeszkadza nawet naszym ludzkim oczom, po prostu poruszamy się dalej, jakby światło w ogóle się nie zmieniło.