Hoofdstuk 19
Ik slikte een brok weg toen hij zijn shirt uitdeed. Ik vergat dat ik ontbloot was toen hij ook zijn kleren uitdeed en bij ons in bed kwam liggen. Ik kon niet zeggen wat mijn hart sneller deed kloppen. Nervositeit of opwinding of misschien allebei.
Ik droomde vroeger over hoe mijn maatje me zou nemen. Deze dromen stopten nadat Lucien me had afgewezen, maar vanaf het moment dat ik de prins had verraden, toen ik wist dat we maatjes waren, werd het moeilijk om die gedachten uit mijn hoofd te zetten.
Hij duwde mijn benen uit elkaar toen hij in bed stapte. Ik slikte weer dik, want hoewel mijn wolf misschien gek werd van de extase, had ik nog steeds een beetje van mijn zintuigen. Ik had dit nog nooit eerder gedaan, dus ik wist niet wat ik kon verwachten. Ik wist vooral niet wat ik kon verwachten met hem die boos op me was.