Rozdział 230 Jego

Punkt widzenia Amelii

Podczas gdy ja usiłuję złapać oddech, dłonie Spencera już bawią się guzikami mojej bluzki, pozostawiając ślady na mojej skórze i paląc mnie niczym wypalone piętno.

Jego usta nagle odrywają się od moich, a następnie wędrują wzdłuż mojej szczęki, szyi, obojczyków. Czuję się, jakbym płonęła, zagubiona w słodkiej mgiełce jego pocałunków, jego słodkiego uczucia.