Rozdział 244

Sophia przeszła obok Olivera, ale on nagle złapał ją za ramię i szarpnął w swoją stronę. Zirytowana Sophia odepchnęła jego rękę. „Co ty robisz? Puść mnie!”

Oliver nie ustąpił. Zamiast tego przyciągnął ją bliżej. Rzucił jej czułe spojrzenia, jego głos był gładki jak jedwab, gdy powiedział: „Moja droga była dziewczyno, po co ten pośpiech? Mam coś ważnego do powiedzenia”.

Pomimo przyspieszonego bicia serca, Sophia udawała opanowanie. Zmrużyła oczy i skupiła się na jego dłoni, po czym warknęła: „Jeśli masz coś do powiedzenia, wyrzuć to z siebie. Puść mnie i trzymaj ręce przy sobie!”