Rozdział 302

Mila opuściła głowę i wyszeptała: „Nate, przepraszam”. Poczucie winy wypełniło jej serce, a ból rozdarł ją.

Alexander zmusił się do uśmiechu. Odrzucił głowę do tyłu i pozwolił, by jego ramiona zwisały wzdłuż ciała. Zamykając oczy, powiedział: „Rozumiem”.

Mila nie mogła znieść patrzenia na niego i szybko odeszła.