Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 151 Satysfakcja
  2. Rozdział 152 Tożsamości podzielone
  3. Rozdział 153 Jak śmiesz uwodzić mojego chłopaka
  4. Rozdział 154 Albo drogi, albo bogaty
  5. Rozdział 155 Uwolnij mnie
  6. Rozdział 156 Kiedy skończy się znęcanie?
  7. Rozdział 157 Płakał jak dziecko
  8. Rozdział 158 Czy lubisz mężczyzn?
  9. Rozdział 159 To nie była twoja wina
  10. Rozdział 160 Celowe usprawiedliwienie
  11. Rozdział 161 Nie można oprzeć się pięknu
  12. Rozdział 162 Taki problem
  13. Rozdział 163 Tylko prostak
  14. Rozdział 164 Służ jej prawu
  15. Rozdział 165 Nie mam pojęcia

Rozdział 16 Kto jest lepszy

Od najmłodszych lat miała talent do rysowania. Lubiła rysować, ponieważ gdy kolory wypełniały pustą kartkę, czuła się mniej samotna w sierocińcu. W wieku osiemnastu lat zdała egzamin na kierunek artystyczny i wybrała projektowanie mody jako swój kierunek. Chciała ozdobić ten świat najpiękniejszymi ubraniami, ale nie ukończyła studiów licencjackich z powodu wielu niefortunnych okoliczności, więc nawet nie dostała certyfikatu. Sean wymyślił jej doświadczenie studiowania projektowania mody w Ferropene jako kłamstwo dla rodziny kwakrów. Jednak nigdy nie zrezygnowała ze swojego marzenia.

Nadal brała udział w międzynarodowych konkursach projektowania mody, nawet gdy była w więzieniu. Wysyłała swoje projekty do komitetu organizacyjnego przez internet pod fałszywym nazwiskiem i zdobyła główną nagrodę. Ponieważ nie chciała zawieść Agathy, odpowiedziała pewnie: „Babciu, proszę bądź spokojna. Nie zawiodę cię. Pomogę Emmettowi dobrze zarządzać firmą”. Agatha uśmiechnęła się na odpowiedź Savannah. Przypomniała jej ona młodszą wersję siebie, a nawet odrobinę entuzjazmu Yony. Emmett miał szczęście, że ma tak dobrą żonę. Agatha pomachała do nich. „No dalej.

Nie przejmujcie się mną”. Savannah pociągnęła Emmetta, żeby wstał. „Chodź mężu, chodźmy obejrzeć nasz pokój na górze”. Na drugim piętrze ostatni pokój na końcu korytarza był znacznie mniejszy niż pokój Emmetta w głównym domu, ale był czysty, schludny i dobrze umeblowany. Mary musiała go wcześniej posprzątać. Emmett przestał grać, usiadł na sofie i wpatrywał się w Savannah swoimi czarnymi jak smoła oczami. Savannah poczuła się zaniepokojona jego spojrzeniem i zapytała: „Dlaczego mi pomogłeś?”

تم النسخ بنجاح!