Rozdział 141

Moje ręce drżały, gdy brałem od niego kubek.

„Powinienem był tam być dla Lili” – kontynuował. „Wiem to teraz. To się już nie powtórzy”.

Jego słowa, mające na celu uspokojenie, tylko pogłębiły mój ból. Autorytet w jego głosie — Alfa składający uroczyste ślubowanie — nic nie znaczył. Było za późno na obietnice.