Rozdział 25

Nastąpiło kilka chwil ciszy, gdy obaj chłopcy spojrzeli na siebie. W końcu Max przerwał ciszę konfrontacyjnym tonem: „Kim jesteś? Dlaczego jesteś w moim domu?”

„To ty?” Ręka Oscara wciąż spoczywała na klamce. Serce waliło mu niespokojnie, ale wkrótce się uspokoił, gdy zauważył, że nikogo więcej nie było w domu. Wszedł na werandę i powoli zdjął buty, zanim wyjął z szafki na buty kolejną parę uroczych kapci, w które miał się przebrać.

Max wpatrywał się w Oscara jak sztylet. Ten chłopak nie tylko spał w swoim domu i odbierał telefony, ale także nosił buty?