Rozdział 5 Mocne dowody

Laura Melanie nie została długo po kolacji. Nadąsała się do Daniela i zapytała: „Matt, możesz mnie podwieźć?”

Przewróciłam oczami i zerknęłam w jej stronę, ale ona udawała, że nic nie wie, trzymając się ramienia Daniela i zachowując się jak rozpieszczone gówniarz.

Daniel spojrzał na mnie z bezradnym uśmiechem, ale ponieważ nie odpowiedziałam, niezręcznie powiedział: „Poczekaj chwilę. Pomogę Chloe z naczyniami, a potem cię wyprowadzę”.

Szczerze mówiąc, miałam dość zachowania Laury Melanie i nie chciałam jej widzieć ani minuty dłużej, więc machnęłam ręką na Daniela. „Idź i zabierz ją tam, gdzie chce. Sama mogę umyć naczynia”.

„Tato, dokąd idziesz? Ja też chcę iść!” zawołała Emily, wstając z krzesła i wyciągając swoje małe rączki, by Daniel ją podniósł.

Daniel podniósł Emily i pocałował ją w policzek, mówiąc: „Tata niedługo wróci do domu! Bądź grzeczny i baw się z mamą, okej?”

„Po co tu przychodzisz, dzieciaku?” zapytała Laura Melanie. Nie miała cierpliwości do Emily.

Wziąłem Emily od Daniela. „Kochanie, tatuś wysyła twoją ciotkę i niedługo wróci do domu. Czy możesz zostać tutaj z mamusią?”

Emily spojrzała na mnie swoimi dużymi, łzawiącymi oczami, zanim skinęła głową. Następnie objęła mnie za szyję i odwróciła się, by spojrzeć na Daniela. „Okej! Wracaj szybko do domu, tato!”

Daniel pochylił się, by znów pocałować Emily i skinął głową. „Okej!” Następnie wziął kluczyki do samochodu i poszedł odwieźć Laurę Melanie.

Laura Melanie trzymała brata za ramię, spoglądając na mnie z zadowolonym i tajemniczym uśmiechem, ale ja nie miałem na to ochoty.

Daniel wrócił późno tej nocy, ale nie pytałem o wiele. Ponieważ był posłusznym synem, założyłem, że rozmawiał z rodzicami przed powrotem do domu.

Następnego dnia obudził się wcześnie i powiedział, że ma ważne spotkanie o dziewiątej rano. Zabrał ze sobą Emily i odwiózł ją do przedszkola, żeby oszczędzić mi kłopotu.

Daniel zawsze zwracał uwagę na każdy szczegół, nie pozostawiając mi nic do narzekania. Było dokładnie tak, jak mówiła Sophia. Rozpieszczał mnie tak bardzo, że przyzwyczaiłam się do tego. Był idealnym mężem, nawet dla innych.

Spojrzałam na ubrania, które przebrał i uporządkowałam je, ponieważ pranie się piętrzyło. Sprawdziłam kieszenie, zanim zniosłam je na dół, aby wysłać do pralni chemicznej. Mimo to nie spodziewałam się znaleźć czegoś w jednej z kieszeni.

Byłem zszokowany i przerażony tym, co trzymałem. To dostarczyło niezaprzeczalnych dowodów na wszystkie moje wątpliwości i obawy. To była zapakowana prezerwatywa.

Po urodzeniu Emily założyłam wkładkę domaciczną, więc nie mieliśmy powodu, żeby coś takiego robić. Wyrzuciłam tę obrzydliwą rzecz i moje serce się roztrzaskało. Wiedziałam, że mnie zdradza! Po latach ciężkiej pracy i zmagań zdradził moje zaufanie.

Właśnie gdy w końcu cieszyliśmy się dobrymi dniami, odważył się do mnie skłamać. Poczułam się bezradna, klęcząc na podłodze i trzymając się za głowę. Obrazy jego i innej kobiety wirowały w mojej głowie, potęgując mój ból serca.

Oddałam mu całą swoją młodość i miłość. Oddałam mu wszystko i tej rodzinie, a on traktował mnie jak śmiecia. Po moim początkowym szoku, powtarzałam sobie: „Chloe, uspokój się . Nie możesz sobie pozwolić na utratę wszystkiego, na co tak ciężko pracowałaś”.

Musiałem dać sobie jasną i ostateczną odpowiedź. Gdy przypomniałem sobie swoje emocje, zacisnąłem pięści i powiedziałem sobie, żeby się nie poddawać. Po wzięciu głębokiego oddechu umyłem się i wziąłem taksówkę do budynku firmy.