Rozdział 17 Ratujmy dzieciaka

Selene obejrzała Angelę od stóp do głów. W tym momencie podeszło kilka studentek, zapłaciły rachunki i odeszły. Chcąc zrobić dobre wrażenie, Angela chwyciła szmatkę i szybko wyczyściła łupiny nasion melona na stole.

Masz doświadczenie w tym? – zapytała Selene.

Angela pokręciła głową, ale dodała: „Mogę się uczyć. Mam talent do nauki i szybko przyswajam wiedzę. Daj mi tylko dzień na adaptację”.