Hoofdstuk 29

Michael werd teruggebracht naar het heden door een scherpe pijn tussen zijn vingers. Hij opende zijn ogen en gooide de sigaret die hem had verbrand weg. Hij stak er nog een op en nam een lange trek voordat hij hem in de lucht stak. Deze herinnering zal hem voor altijd achtervolgen, dat weet hij al, want een deel van hem heeft al gereageerd met alleen al die gedachten. Hij zuchtte en begroef zich in de rook die al snel zijn kantoor omhulde.

Toen hij laat in de nacht thuiskwam, parkeerde Michael zijn auto en stapte uit. Hij liep zijn huis in, maar zag Emily alleen maar slapen op de bank. Hij herinnerde zich hoe ze hem de vorige nacht had uitgebuit en hoe hij aan niets anders had gedacht dan aan vandaag, maar gisteravond werd hij boos. Hij wist het, ze wilde haar lichaam gebruiken om hem naar zich toe te lokken, daarom deed ze dat en nu kan hij gewoon niet stoppen met denken aan haar lichaam.

Michael liep dichter naar de slapende Emily toe, hij staarde naar haar gezicht en hoe mooi en vredig ze eruitzag terwijl ze sliep, hij werd overmand door de plotselinge drang om haar te kussen en hij haatte het, hoe kan ze nog steeds vredig slapen als hij aan niets anders denkt dan aan gisteravond en hoe hij zich echt weer zo met haar wil verstrengelen? Hij keek naar het nachtkastje en zag de afstandsbediening van de televisie, hij pakte hem op en zette de televisie aan, hij zette het volume op maximaal en veranderde het kanaal naar een muziekzender.