Rozdział 595

Staliśmy przed oceanem w linii równoległej do wody. Najpierw Veronica. Potem Julian. Nicholas. Elva i ja.

Veronica podniosła książkę. Światło książki nie było już potrzebne i wyłączyła się. Veronica przeczytała zaklęcie zaproszenia w jasnym świetle porannego słońca.

Słowa były obce. Prawdopodobnie Syrena. Kiedy skończyła, wstrzymałem oddech. Czekałem.