Rozdział 289

Lori westchnęła i zrobiła krok do przodu. Wzięła moją dłoń i ścisnęła ją z troską wypisaną na twarzy. „Myślę, że sobie wyobrażasz, Nina” – wyszeptała. „Ty ledwo spałaś. Siedziałaś w izbie chorych cały dzień i całą noc, próbując odtworzyć antidotum Tiffany. Nie sądzisz, że może to zaczyna cię brać? Brak snu? Cholera, nawet opary z całego tego mieszania chemikaliów, które robisz cały dzień?”

Poczułam, jak moje serce opada. Lori miała rację; nie spałam i spędzałam dnie mieszając chemikalia w izbie chorych. Może to naprawdę dopiero zaczynało do mnie docierać, a poza tym: dlaczego Enzo nie miałby przyjść i zobaczyć mnie lub swoich przyjaciół od razu, skoro tu był. Chyba że Selena jakoś sprawiła, że zapomniał...

Nie, pomyślałem sobie, gdy zdałem sobie sprawę, że znów zaczynam szukać odpowiedzi. Muszę to przerwać.