Hoofdstuk 49

Ik werd vanochtend wakker en voelde me zo energiek dat ik voor het eerst sinds mijn aankomst hier wilde gaan sporten. Toen realiseerde ik me dat ik geen idee had waar de sportschool was. Ik begon op te springen en Daniel trok me naar beneden. Ik lachte en zei: "Goedemorgen." Hij zei: "Goedemorgen. Zou je me misschien kunnen vertellen waarom mijn vriend zo vroeg uit bed springt?" Ik keek op de klok en zei: "Het is zes uur. Dat is niet vroeg. Mijn moeder maakte me vroeger om half vijf wakker, voordat ze naar haar werk vertrok, zodat ik wakker was om mijn zusjes klaar te maken voor school."

Hij zei: "Ben je nooit meer naar bed gegaan?" Ik grinnikte: "Als ik dat had gedaan, waren we alle drie te laat op school gekomen. Ik ging altijd gewoon naar de sportschool en trainde een uurtje, en dan maakte ik me klaar voor school voordat ik ze wakker moest maken. Het was best fijn om mijn ochtend zo te kunnen beginnen. Mijn trainingen gaven me de energie die ik altijd nodig had voor de dag." Toen ging ik rechtop zitten en zei: "Dus... Waar is de sportschool? Ik wil weer in mijn routine komen." Hij zei: "Ik heb er een in onze suite." Ik grinnikte: "Ik denk dat ik nog steeds niet de tijd heb genomen om ons huis te verkennen... of uit te pakken. Oeps." Daniel lachte en zei: "Al je spullen liggen voorlopig in een van de logeerkamers. Je hebt geen haast om het gedaan te krijgen." Ik vroeg: "Hoeveel logeerkamers hebben we hier?" Hij zei: "Vier."

Mijn mond viel open. "Betekent dit dat je minimaal drie kinderen wilt?" Hij grinnikte en zei: "Ik wil er net zoveel of zo weinig als jij. De grootte van ons gezin heeft me nooit uitgemaakt. Ik zou gewoon graag een zoon en een dochter willen. Dat is het enige waar ik om geef." Ik glimlachte en zei: "Dat klinkt perfect. Dus, wil je me laten zien waar onze sportschool is, of moet ik er zelf naar zoeken?"