Rozdział 442 Zaspokajanie poczucia spełnienia

William jako pierwszy otworzył usta, gdy zobaczył, że Eliza nic nie mówi.

Eliza prychnęła: „Naprawdę? W takim razie muszę wam pogratulować; zawsze tak zakochani. Pozwólcie, że dam wam propozycję”. William wpatrywał się w nią, gdy ona uśmiechnęła się nonszalancko. „Dlaczego po prostu się ze mną nie rozwiedziesz, żeby zrobić czyste rozstanie i poślubić tę kobietę? Jestem pewna, że będzie zachwycona. To będzie bardziej przydatne niż jakakolwiek niespodzianka”.

„Powiedziałem jej dzisiaj, że przygotowałaś dla mnie niespodziankę, ale ona nie była zła i życzyła nam miłości i szczęścia na całe życie. Zapytałem ją, dlaczego nie jest zła, a ona powiedziała, że ma Jensena i nie ma powodu, żeby się denerwować”. Kiedy słowa Alexandry rozbrzmiewały mu w uszach, twarz Williama pociemniała, powstrzymał emocje i zapytał: „Naprawdę wcale nie jesteś zła, że zaskoczyłem tę kobietę?”