Rozdział 403 Jak powinieneś mnie nazywać

„Kyle, tutaj naprawdę niewiele się dzieje, więc nie ma powodu do obaw” – powiedziała Julianna z nutą otuchy. „Jeśli do jutra wszystko się uspokoi, Alexander i ja powinniśmy wrócić do willi i tam dojść do siebie”.

„Miło to słyszeć” – odpowiedział Kyle, a w jego tonie nie było śladu goryczy, jaka go dręczyła, gdy kończył rozmowę.

Maggie, wylegująca się nieopodal i chrupiąca jabłko, rzuciła mu pytające spojrzenie. „Hej, co z tą długą twarzą? Czy Julianna jest w porządku?”