Rozdział 830

Jego oczy były pełne poczucia winy, gdy patrzył na Emmę. Czuł się okropnie, gdy powiedział: „Emma, czy możesz ze mną porozmawiać, proszę? Nawet jeśli mnie obwiniasz, nienawidzisz lub łajasz. Wszystko w porządku...”

Ale bez względu na to, jak James ją przekonywał, Emma nie dała mu żadnej odpowiedzi.

Emma po prostu czuła, jakby jej mózg się wyłączył. Jej umysł był pusty, a ona była oszołomiona.