Hoofdstuk 116

We gingen naar Alpha Arnou's roedel en zagen dat alles geweldig ging. Ik vroeg Alpha Arnou hoe hij het vond om vader te zijn van een tiener, en hij kreeg een brede glimlach op zijn gezicht en zei: "Het enige wat ik nu nog nodig heb, is mijn maatje. Sergio is een geweldig kind. Hij wil veranderd worden. Ik heb hem gezegd dat hij daarop moet wachten." Ik zei: "Hij is de leeftijd waarop de meeste wolven veranderen. Voor je het weet is hij zeventien." Alpha Arnou zei: "Ik wil liever eerst kijken of hij een maatje heeft." Ik zei: "Je weet dat de kans erg klein is, maar ik begrijp het. Er is een reden waarom de Godin hem in jullie roedel heeft gestopt, als jullie zoon."

Net op dat moment komt Sergio binnen: "Papa... Hallo allemaal. Hoe gaat het?" en hij omhelsde me en schudde iedereen de hand." Ik was verbaasd over hoe extravert hij nu is. Ik zei: "Sergio! Ik ben zo blij je te zien!" Hoe gaat het met iedereen hier?" Hij zei: "Ik heb hier meer vrienden dan in de stad. Bovendien heb ik een vader die echt van me houdt en om me geeft. Dat betekent meer voor me dan wat dan ook." Alpha Arnou glimlachte en ik huilde bijna tranen van geluk. Ik zei: "Ik ben zo blij voor je." Hij zei: "Ik ben ook begonnen met een krijgerstraining. Papa zegt dat het heel goed met me gaat." Ik zei: "Dat is geweldig. Ik ben zo blij. Ben je nog steeds bevriend met Adrian en Anna?" Hij zei: "Natuurlijk! Het gaat ook geweldig met hen. Ze kijken uit naar hun eerste dienst." Ik zei: "Dat weet ik zeker. Je moet me er een filmpje van sturen." Hij zei: "Ik kan je tijdens de dienst op FaceTime hebben. Dan kun je met ons meekijken." Ik zei: "Dat zou geweldig zijn." Hij zei: "Ik moet gaan." Pap, is het oké om met een paar vrienden een ijsje te gaan eten?" Hij zei: "Je bedoelt Adrian, Anna en Belle?" Hij glimlachte alsof hij het probeerde te verbergen. Ik zei: "Sergio, het is oké om een vriendin te hebben." Hij zei: "Maar ze is eigenlijk gewoon een vriendin. Ik hoop dat er snel meer komen, maar ik reken er niet op." Alpha Arnou zei: "Geeft niet. Heb je geld nodig?" Hij zei: "Nee, ik heb nog zakgeld. Bedankt!"

Nadat hij weg was, zei Alpha Arnou: "Die jongen heeft een hel doorgemaakt. Ik wil naar het huis van zijn ouders gaan en hun hoofden eraf rukken voor wat ze hem hebben aangedaan." Ik zei: "Mishandeling komt veel voor bij mensen. In sommige gebieden is het zo gewoon dat niemand zelfs maar aandacht schenkt aan het gehuil van een kind." Hij zei: "Hij vertelde me veel over wat hij heeft meegemaakt, en ik werd zo boos dat ik een stoel kapot heb gemaakt... Nadat hij de kamer had verlaten. Het was verschrikkelijk voor hem daar." Ik zei hem dat ik het had willen weten. Dan was ik hem eerder komen halen." Ik zei: "Nou, hij is nu van jou. Dat is zeker. Was het zijn idee om je papa te noemen?" Hij glimlachte en zei: "Ja. Ik dacht eerst dat hij tegen iemand anders sprak. Hij moest erom lachen omdat ik achterom begon te kijken." Ik lachte: "Het is overduidelijk dat hij van je houdt. Je hebt wonderen verricht voor dat kind." Hij zei: "Nu moet ik alleen nog mijn maatje ontmoeten. Ik hoop alleen dat ze Sergio als haar eigen kind accepteert." Ik zei: "Dat weet ik zeker. Ik denk dat het feit dat je hem hebt geadopteerd haar hart zal doen smelten." Alpha Arnou grinnikte en zei: "Ik hoop het."