Rozdział 30

Poczekałam, aż kroki mamy ucichną na korytarzu, po czym podniosłam się i zaczęłam podekscytowana biegać po domu.

Leżałam w łóżku przez ponad dziesięć dni. Jeśli nie mogłam się ruszyć, czułam, że moje nogi zaraz zdrętwieją.

Po prostu dobrze się bawiłem, gdy zadzwonił Aleksander.