Rozdział 4: Dziewczyna jest piękna, ale jej wzrok nie jest dobry

„Życie starszej pani nie jest już zagrożone”.

„Ona...” Druga żona stała oszołomiona, z twarzą pełną zdziwienia i sercem pełnym wątpliwości.

Jak mogła być tak biegła w medycynie?

Czy on naprawdę uratował starszą panią?

Widząc poprawę stanu starszej pani, główny lekarz poczuł się zawstydzony i spojrzał na Sophię z niedowierzaniem: „Czy kiedykolwiek studiowałaś medycynę?”

Sophia spokojnie odwróciła wzrok. Pod jej gęstymi i długimi rzęsami, jej czyste oczy błyszczały zimnym światłem. „Trochę się nauczyłem od szarlatana”.

„…”

Czy to nazywasz małą nauką?

Który szarlatan może mieć tak znakomite umiejętności medyczne?

Jest to złożony zabieg polegający na ingerencji mikroprowadnicą w naczynia krwionośne, a lekarze nie odważą się go łatwo wypróbować.

Wszyscy na moment spuścili głowy ze wstydu.

Wzrok Sophii przesunął się po pokoju, aż w końcu zatrzymał się na twarzy Drugiej Damy.

Druga żona miała wstrzymany oddech, jej twarz pokryła się rumieńcem i odwróciła wzrok, nie śmiąc spojrzeć na nią.

Nie zapomniała tego, co właśnie powiedziała. Gdyby kłamca zdołał uratować staruszkę, urwałaby mu głowę i pozwoliła jej ją kopnąć.

Sophia zacisnęła usta i odwróciła głowę bez wyrazu, akurat w samą porę, by spotkać się w ciemnych oczach Justina.

Po chwili nieuwagi dziewczyna mrugnęła oczami w nieobecny sposób.

„Skrzep krwi został usunięty, a stan jest tymczasowo stabilny. Jednak choroba serca jest trudna do wyleczenia, więc w późniejszych stadiach należy poświęcić więcej uwagi”.

„Okej. Odszkodowanie, które obiecałem ci dać przed…” Justin machnął ręką, a Logan natychmiast wręczył czek na 10 milionów.

Naprawdę uważasz, że ona jest cudotwórcą?

Sophia zignorowała kontrolę, jej wzrok padł na twarz mężczyzny, a jej głos był zimny: „Już to mówiłam, nie jestem cudotwórczynią, trafiłeś na niewłaściwą osobę”.

Gdy to mówiła, kilka kosmyków włosów zatrzepotało na wietrze, nieznacznie zasłaniając zimne oczy dziewczyny.

Pieniądze naprawdę jej nie interesowały.

Justin lekko uniósł brwi, w jego oczach pojawił się cień zaskoczenia, a po chwili ciszy kąciki jego ust uniosły się w półuśmiechu.

„Jeśli nie jesteś lekarzem-cudotwórcą, jak możesz leczyć choroby i ratować życie?”

„Dowiedziałem się czegoś od wiejskiego lekarza i zdarzyło mi się napotkać podobne objawy, więc skopiowałem je tutaj”.

kopia?

Wydaje się, że obecnie stosowana technika nie jest łatwa do podrobienia.

Sophia niedbale zawiesiła torbę szkolną na ramieniu, wyglądając na leniwą. „Nie chcę pieniędzy. Ale Justin jest mi winien przysługę”.

Justin...

Kiedy inni ludzie wymawiają to imię, zawsze czynią to z podziwem i szacunkiem, ale kiedy ona je wymawia, ma w sobie odrobinę kokieterii i czułości małej dziewczynki.

Ta mała dziewczynka jest bardzo interesująca.

Justin uniósł kąciki ust, lekko pochylił głowę, by spojrzeć jej w oczy, a jego głos nieświadomie stał się znacznie łagodniejszy.

„Czego chcesz?”

„Potrzebuję pokoju na jedną noc.”

Nie chcesz dziesięciu milionów, tylko chcesz zostać na jedną noc?

Justin spojrzał jej głęboko w oczy.

Zawsze mam wrażenie, że znęcam się nad dzieckiem.

„Czy chcesz powiadomić swoją rodzinę i dać jej znać, że jesteś bezpieczny?”

Ton głosu przypomina zachęcanie dziecka.

Sophia ziewnęła, jej oczy zrobiły się czerwone z powodu senności, co sprawiło, że wyglądała szczególnie uroczo. „Nie ma potrzeby, wujku!”

Powiedziawszy to, poszedł za lokajem.

wujek?

Gdy tylko padło to imię, Logan stojący obok Justina natychmiast otworzył szeroko oczy, a jego wyraz twarzy niemal się załamał.

Justin miał zaledwie 28 lat, był w kwiecie wieku i był obiektem marzeń niezliczonej rzeszy kobiet w Kioto.

Nic dziwnego, że dziewczynka nazywa go bratem.

On naprawdę nazwał mnie wujkiem!

Jeśli to wyjdzie na jaw, czy ludzie nie będą pękać ze śmiechu?

„Czy wyglądam staro?”

Widząc, jak twarz Logana zarumieniła się ze złości, oczy Justina stały się zimne . Na jego przystojnej twarzy pojawiła się warstwa szronu, a emocje w jego oczach były głębokie i skomplikowane.

Logan szybko pokręcił głową i odpowiedział poważnie: „ Justin , wcale nie jesteś stary, jesteś zdecydowanie młody i obiecujący. Dziewczyna jest jeszcze młoda i może mówić, co chce”.

"On rzeczywiście jest trochę za młody..."

Myśląc o tej ślicznej i zimnej buzi, Justin lekko dotknął zębodołu czubkiem języka, a kąciki ust lekko uniosły się.

„Dowiedz się, czyim jest dzieckiem i powiadom jej rodzinę”.

——

Piąta rano.

Sophia wstała wcześnie i umyła się.

Wyjęła z torby długopis i papier, szybko zapisała receptę na chiński lek i położyła ją na stole.

Następnie wyjął tablet, włamał się do wszystkich kamer monitorujących rezydencję rodziny Brown i pewnym krokiem wyszedł.

Była już dziesiąta rano, gdy Justin otrzymał wiadomość.

„ Kamera monitorująca jest zepsuta, więc nie wiemy, kiedy wyszła”. Logan z szacunkiem doniósł: „Ale znaleźliśmy te dwie rzeczy w jej pokoju”.

Recepta i czarna opaska do włosów.

Justin chwycił gumkę do włosów, która była lekko postrzępiona i delikatnie ją pogłaskał. Pomyślał o gęstych, czarnych włosach dziewczyny i jego oczy stały się głębokie.

„Znalazłeś jej dane?”

„Dziewczyna ma na imię Sophia. Słyszałem, że prawie kogoś zabiła, gdy miała trzynaście lat i zdiagnozowano u niej poważną chorobę psychiczną. Jej rodzina wysłała ją do szpitala psychiatrycznego w wiosce Shuixi na leczenie. Możliwe, że osoba, którą wysłaliśmy po lekarza, zbiegła się z czasem, w którym miała ją odebrać jej rodzina, co doprowadziło do tego nieporozumienia”.

"Poprawczak?"Logan wyjaśnił : „Chociaż nazywa się to zakładem poprawczym, w rzeczywistości jest to prymitywna klinika, która używa przemocy, aby zmusić dzieci do podporządkowania się i posłuszeństwa. Jednakże została zniszczona wiele lat temu”.

„Sophia została niemal torturowana na śmierć i pozostawiona sama sobie. Na szczęście została adoptowana przez starszego mężczyznę i przeżyła”.

Gwałtowna kapitulacja...

Oczy Justina pociemniały. „Co jeszcze?”

„W wiosce rzeczywiście był cudotwórca, ale nigdy się nie pojawił i nikt nie wie, kim był. Ten, którego szukaliśmy wcześniej, był kłamcą”.

„Och, nawiasem mówiąc, Justin. Ludzie we wsi mówili, że Sophia nie ukończyła nawet ostatniego roku liceum, nie mówiąc już o kontakcie z medycyną. Więc najlepiej mieć uwierzytelnioną receptę...”

Justin pochylił się lekko do przodu, a jego oczy były pełne emocji.

Byłem w poprawczaku i nigdy nie studiowałem medycyny...

„ Wymień tę grupę lekarzy. Po upewnieniu się, że nie ma żadnych problemów, przepisz lek zgodnie z receptą. I...” Mężczyzna spojrzał głęboko, a jego oddech był nieco ciężki, „Kontynuuj poszukiwania jej miejsca pobytu”.

Logan był oszołomiony: „Tak, Justin.”

Justin pogłaskał gumkę do włosów, spojrzał w dal, a na jego ustach pojawił się półuśmiech.

wujek?

Wygląda ładnie, ale ma słaby wzrok.

——

Rodzina Smith.

Luksusowa i olśniewająca willa jednorodzinna stoi w słynnej bogatej dzielnicy Kioto.

Sophia spojrzała na niego obojętnie, z nutą obrzydzenia i chłodu w oczach.

Zapłaciła i wysiadła z samochodu, ale ktoś zatrzymał ją tuż przy drzwiach.

Młoda pokojówka zmierzyła Sofię wzrokiem od stóp do głów i widząc, że była ubrana w zwykłe ubranie, od razu spojrzała na nią z obrzydzeniem. „Kim ty jesteś?”

„ Szukam Simona !” Sophia leniwie podniosła wzrok, jej ton był chłodny.

„Szukasz mojego pana?” Służąca była przez chwilę oszołomiona, po czym prychnęła: „Nie widzisz, gdzie to jest? Mój pan nie jest kimś, kogo może zobaczyć każdy, kto chce”.

„Powiedz mu, że mam na imię Sophia.”

„Co Sophia Shiyin, jeśli szybko nie wyjdziesz, wezwę pomoc!”

Pokojówka była nowa i nie znała Sophii.

Słysząc hałas za drzwiami, wyszła z nich dobrze ubrana kobieta po pięćdziesiątce ze zmarszczonymi brwiami.

Jest osobistą pokojówką pani Smith, Pamelą.

„O co się kłócicie? Ta młoda dama ćwiczy na pianinie. Jeśli jej przeszkodzisz, będziesz miał kłopoty!”

Pamela uszczypnęła pokojówkę w ramię, a gdy podniosła wzrok i zobaczyła dziewczynę przed sobą, jej wyraz twarzy nagle się zmienił.

Ona...ona...ona...