Rozdział 45

Kiedy Daniel był pod prysznicem, znalazłam idealną sukienkę na dzisiejszy wieczór. To czarna sukienka do połowy uda, która podkreśla wszystkie moje krągłości. Ma ramiączka spaghetti i głęboki dekolt, który odsłania trochę dekoltu, ale nie tak bardzo, żebym wyglądała jak dziwka. Próbuję dobrze wyglądać dla mojego kumpla... a nie dla każdego nieparzystego mężczyzny w stadzie. Yara mówi: „Dziewczyno, to jest sposób, żeby uruchomić jego silnik. Wyglądasz GORĄCO!”

Patrzę w lustro toaletki, gdy zaczynam suszyć włosy suszarką. Nie robię z nimi wiele. Po prostu dodaję im kilka luźnych loków i zostawiam rozpuszczone. Nakładam jasnoróżową szminkę, a następnie idę do szafy, aby poszukać butów. Decyduję się na moje czarne szpilki ze srebrnym obcasem. Wychodzę z szafy i słyszę westchnienie. Yara chichocze: „Dziewczyno, powinnaś usłyszeć słowa wychodzące z ust Zoltena właśnie teraz. Próbujemy go spółkować i oznaczyć... Nie zabijać”.

Podnoszę wzrok i widzę Daniela wpatrującego się we mnie z otwartą szczęką. Chwytam naszyjnik, który chcę założyć i uśmiecham się do niego, gdy się zbliżam. Nadal ma otwarte usta, więc delikatnie je zamykam i mówię: „Czy mógłbyś mi pomóc z naszyjnikiem?” Kręci głową i zabiera naszyjnik z mojej ręki. Kiedy go zapina, trzymam włosy do góry. Przytula twarz do mojej szyi i bierze głęboki oddech. „Naprawdę jestem najszczęśliwszym mężczyzną na Ziemi. Zapierasz mi dech w piersiach każdego dnia. Ale ta sukienka prawie sprawiła, że przestałem oddychać”.