Rozdział 32: Klątwa Mermana

Około północy poczułem, że coś ciężkiego mnie przygniata. Moje ciało zostało pozbawione najmniejszej energii, a mój umysł był nadal oszołomiony. Moje ciało było zmęczone, jakbym miał gorączkę, a przy uchu cały czas słyszałem głosy wołające moje imię. Zdałem sobie sprawę, że jestem w koszmarze. Często miałem takie koszmary, kiedy robiłem badania.

Zrobiłem to, co zawsze robiłem, żeby obudzić się z takiego koszmaru. Bezgłośnie powtarzałem swoje imię i zaciskałem pięści tak mocno, jak mogłem. Ale tym razem uczucie paraliżu się nasiliło, a dziwny głos zaczął brzmieć wyraźniej. Mogłem słabo rozróżnić ciąg sylab, które były mi bardzo dobrze znane.

"Linda... Linda..."