Rozdział 90

Wyczułem, że Dicken ciężko dyszy, jakby przybiegł tu po walce na śmierć i życie. Otaczała go atmosfera wrogości, a także silny zapach krwi. Dicken był ranny, i nie było to tylko zadrapanie.

Wyobrażam sobie, że wygranie bitwy z tak groźnym węgorzem pelikanowym nie było łatwe.

Moje oczy przeszukiwały jego ciało w poszukiwaniu ran. Przysięgam, że nie wynikało to z troski o niego; to był po prostu mój nawyk jako biologa. Wydawało się, że zrozumiał, co próbuję zrobić, i pochylił się, przez co jego długie, przemoczone włosy opadły na mnie i zasłoniły mi pole widzenia.