Rozdział 39

Chociaż nawet się tym nie przejmowałem, wszyscy wstali, żeby go powstrzymać, ale Christian obejrzał się i pokręcił głową. „Nie wtrącaj się”.

„Więc to zamierzasz zrobić?” Gio zachichotał, ale ku zaskoczeniu wszystkich nie odepchnął go. „Tak, chcę, żebyś zdał sobie sprawę, jak słaby jesteś – nawet jeśli chcesz, nigdy nie możesz mnie dotknąć i wiesz o tym, bądź mądry i przeproś!”

„Christian, porozmawiajmy o tym.” zaczęła Francesca. „Tyle do powiedzenia, a wciąż nie usłyszałam pieprzonych przeprosin!” krzyknął, sprawiając, że jego mama się wzdrygnęła. Zawsze wydawało mi się dziwne, że Lucio pozwalał każdemu robić swoje, podczas gdy sam siedział i patrzył. Zrozumiałe było, że nie chciał wybierać jednej strony, ale posunąć się tak daleko, żeby pozwolić swoim synom walczyć?