Rozdział 110 110

Cullen odchrząknął i spojrzał na Cadifora, który skinął głową, dając mu niewypowiedziane pozwolenie na swobodną wypowiedź. „Znając Jennę, nie miałaby żadnego zastosowania dla kotołaków. Nie miałaby też ochoty stworzyć niczego silniejszego od siebie. Chce kontynuować tam, gdzie skończył jej ojciec, na swój własny, wypaczony sposób. Jeśli ma książki i notatki Rafe'a i porwała grupę ludzi zdolnych do ich wykorzystania, a ona robi coś z wilkołakami. Powiedziałbym, że szukała sposobu na zwiększenie własnej mocy”. Spojrzał na Cadifora, który już zaczynał dochodzić do wniosku, że Cullen rozumował i znów zaczynał przybierać ten wkurzony wygląd. „Moim zdaniem próbuje zmusić ich, żeby zrobili z niej coś potężniejszego fizycznie niż jest. Wtedy byłaby w stanie utrzymać swoją pozycję przeciwko każdemu w stadzie. Pytanie, czy na tym poprzestanie”.

Cadifor warknął. „Cała sfora Tairneach czego? Straszliwych lykanów?”

„To właśnie zasugerowała Aislinn” – powiedział Cullen.