Rozdział 50

Punkt widzenia Evelyn

Obudziłam się po raz drugi, gwałtownie, uderzając się dłonią w pierś, gdy zarejestrowałam czyjąś obecność w moim pokoju. Ospała, z oczami zamglonymi snem, w najlepszym razie mogłam dostrzec tylko niewyraźną postać. Mrugając szybko, mój wzrok się wyostrzył i zostałam, gapiąc się na zamyśloną twarz Emmy.

„Przepraszam, kochanie” – powiedziała jedwabiście, stukając w ekran telefonu.