Rozdział 3 Trzy dni i noce

Ten człowiek…

Claire zmarszczyła brwi. Minęły cztery lata i nie mogła sobie przypomnieć

jego twarzy, a nawet imienia, które widziała na jego dowodzie osobistym, zanim wyszła.

Dla niej ten mężczyzna był tylko przechodzącym nieznajomym w jej życiu, nieistotną osobą. Nigdy nie zmarnowałaby komórek mózgowych, próbując go zapamiętać.

Zachichotała z autoironią i spojrzała w sufit. „Minęły cztery lata. Może teraz jest żonaty i ma dzieci, a może już wtedy miał rodzinę. Nawet gdybyśmy się spotkali, co by to zmieniło? Tamta noc była po prostu pomyłką. Kto by mnie w ogóle pamiętał?”

Julia skinęła głową, uznając swoje słowa za całkiem rozsądne.

Leżąc na łóżku, Julia i Claire spojrzały w sufit. „Claire, zawsze chciałem zapytać, dlaczego wybrałaś pseudonim CS Lawrence? Brzmi jak imię męskie. Czy ma jakieś szczególne znaczenie?”

Claire położyła rękę na czole. Po locie trwającym ponad dziesięć godzin była wyczerpana i chciała spać.

Jej głos był cichy i słaby, ledwo słyszalny. „Nie myślałam o tym zbyt wiele. H po prostu przeczuwałam, że ten pseudonim stanie się popularny”.

Od czasu wejścia na pokład samolotu Victoire czuł, że coś jest nie tak z panem Seanem.

Mężczyzna, który zawsze był bez wyrazu, zwłaszcza w ciągu ostatnich czterech lat, teraz się uśmiechał! To był rzadki widok, ponieważ nigdy wcześniej nie widziano go uśmiechniętego.

Choć nie był to śmiech rzucający się w oczy, kąciki jego cienkich ust były uniesione, co sprawiało wrażenie, że był zadowolony.

Victor zebrał się na odwagę i niepewnie zapytał: „Panie Sean, czy dzisiaj przydarzyło ci się coś dobrego?”

Sean miał na sobie starannie skrojony czarny garnitur z czystą białą koszulą pod spodem. Jasnoszary krawat idealnie wisiał na swoim miejscu, emanując aurą wyrafinowania i szlachetności, która przystoi mężczyźnie sukcesu.

Opierając się o przestronne siedzenie, oparł ramię na podłokietniku, lekko podpierając palcami surową twarz. Łuk jego ust nagle się pogłębił. „Ona wróciła”.

Ona?

Victor był zdezorientowany. „Kim ona jest?”

Sean nie odpowiedział. Po prostu rzucił Victorowi szybkie, niezainteresowane spojrzenie.

Victor był zaskoczony, zdając sobie sprawę, że Sean po raz pierwszy patrzył na niego wzrokiem, który nie był zimny i przenikliwy.

Victorowi nie zajęło dużo czasu, aby to rozgryźć. Osoba, która mogła przynieść panu Seanowi tyle radości, czyżby to była…

„ Pan Sean, jest, jest…” Jego podekscytowanie było widoczne w szeroko otwartych oczach. „Czy to Claire?”

Sean mruknął potwierdzająco, lekko stukając się w udo.

Nie tylko wróciła, ale także zwróciła się do niego „Panie”.

Heh… ciekawe, bardzo ciekawe.

Victor był tak podekscytowany, że ledwo mógł się powstrzymać. Prawie wibrował energią, gdy powiedział: „To wspaniała wiadomość! W końcu wróciła. Gdy już się z nią rozprawimy, będziemy mogli wrócić do Askalonu. Pani Vanderbilt będzie tak podekscytowana, gdy dowie się, że pan Sean wkrótce wróci do domu. Prawdopodobnie urządzi wielką ucztę dla całego miasta na trzy dni i noce!”

Sean rzucił Victorowi przenikliwe spojrzenie, a Victor natychmiast zamknął usta.

Czy... powiedział coś złego?

Podczas całej podróży Victor nie odważył się wypowiedzieć ani słowa, trzymał głowę nisko i minimalizował swoją obecność.

Gdy tylko wylądowali, Sean wydał Victorowi rozkaz. „Victorze, zbadaj powody powrotu Claire do Silverton. Chcę również znać każdy jej ruch w mieście. Jeśli znowu ucieknie, będziesz pociągnięty do odpowiedzialności!”

„ Zrozumiałem, panie Sean!”

Wiktor nie odważył się zwlekać i od razu zabrał się do roboty.

Informacje Claire pojawiły się ponownie na tablecie Seana trzydzieści minut później.

Okazało się, że Claire była scenarzystką nadchodzącego filmu „The Twenty-Fifth Hour”, powieści, która znalazła się na szczycie list bestsellerów podczas swojej serializacji i zgromadziła miliony fanów. Nawet na etapie przedprodukcyjnym wywołała niespotykane dotąd dyskusje online.

Kiedy Sean podziwiał skromny talent Claire, jego wzrok nagle przykuł długopis S. Lawrence'a!

Victor obserwował, jak w ciągu kilku sekund twarz pana Seana zmieniała się poprzez szereg emocji.

Na jego twarzy najpierw pojawił się podziw, potem zdumienie, a na końcu ponura twarz.

„ Victor, skontaktuj się z producentem tego filmu i poinformuj go, że chciałbym w niego zainwestować. Chcę być głównym inwestorem”.

On się ruszył!

Pan Sean w końcu podjął działanie!

Victor wiedział, że Sean czekał na Claire w Silverton przez cztery lata i był pewien, że pan Sean jej nie puści.

Hahaha. Claire, przygotuj się na gniew pana Seana!

Gdy członkowie załogi się obudzili, przywitała ich druzgocąca wiadomość.

Największy krajowy konglomerat niespodziewanie wykazał zainteresowanie zainwestowaniem w ich film i okazał się bardzo hojny, inwestując od razu oszałamiającą kwotę 300 milionów dolarów.

W rzeczywistości, w przypadku współczesnego filmu romantycznego, bez efektów specjalnych czy wielkich i intensywnych scen, aż tak duże pieniądze nie były wcale potrzebne.

Byłoby głupotą nie zainwestować pieniędzy, które po prostu tam leżą, więc producenci oczywiście przyjęli tę inwestycję z zadowoleniem.

Koncern postawił jednak jeden warunek: wszyscy członkowie załogi muszą zrobić trzydniową przerwę przed ponownym podjęciem pracy.

„ Dostaliśmy trzy dni urlopu, darmowe jedzenie, darmowe drinki, darmową rozrywkę, a nawet pieniądze! To jak wygrana na loterii!”

„ Może wielki szef jest po prostu bogaty i naiwny!”

„ Hahaha. Jeśli ten bogaty i naiwny szef chce mi dać stertę pieniędzy, nie będę się wcale skarżyć.”

Claire słuchała ich rozmowy z beznamiętną miną. Trzydniowa przerwa była dla niej dobra.

Nawet gdyby nie mieli przerwy, poprosiłaby pana Smitha o dzień wolny. Jutro był dla niej ważny dzień; nie mogła sobie pozwolić na nieobecność.

„ No cóż, skoro tak jest…” Podniosła torbę i wstała. „W takim razie pojadę na wakacje”.

Członkowie ekipy, czy to producent, czy pan Smith, traktowali Claire z wielką życzliwością. W końcu, negocjując z nią opłaty za prawa autorskie, nie podniosła kosztów tylko dlatego, że jej powieść stała się popularna.

Ponadto, ze względu na jej prosty strój składający się z dżinsów i koszulki oraz młodzieńczy wygląd, traktowali ją z troską, jakby była małą dziewczynką.

„ Pani Lawrence, wielki szef specjalnie zaprasza wszystkich z załogi do ośrodka wypoczynkowego. Naprawdę nie dołączycie do nas?”

Claire uśmiechnęła się i pokręciła głową. „Bardzo mi przykro, panie Smith. Chętnie bym do pana dołączyła, ale jutro mam wydarzenie do wzięcia udziału. Mam nadzieję, że wszyscy będziecie się świetnie bawić”.

Pomachała im radośnie, po czym odwróciła się i odeszła z torbą.

W tym momencie jej jasny uśmiech nagle zgasł, a jej głęboko brązowe oczy błysnęły lodowatym blaskiem. Jej usta, pomalowane piaskową szminką, wygięły się w mrożący krew w żyłach łuk.

Tato, jestem tutaj, aby dać ci wspaniały prezent. Jesteś gotowy?

Najbardziej luksusowy pięciogwiazdkowy hotel w Silverton był wypełniony gośćmi, którzy wznosili toasty i wesoło rozmawiali.

Na bankiet zaręczynowy swojej najmłodszej córki Robert nie szczędził wydatków. Nie tylko zarezerwował cały hotel za wysoką cenę, ale także hojnie rozdał zaproszenia wszystkim prominentnym rodzinom w Silverton.

Otrzymanie zaproszenia nie gwarantowało jednak uczestnictwa.

Niektórzy właściciele małych firm nadal czuli się zobowiązani do okazywania Robertowi szacunku, ponieważ jego córka Clarissa Donovan była zaręczona z Xanderem Morganem, dziedzicem rodziny Morganów, jednej z najpotężniejszych rodzin w Silverton.

Clarissa chciała być gwiazdą balu na bankiecie zaręczynowym, więc nie szczędziła wydatków na swoją suknię. Poprosiła Alice o zakup luksusowej sukienki z limitowanej edycji, która kosztowała ponad milion dolarów. Wieczorowa sukienka w kolorze jeziora idealnie podkreślała jej krągłości, a długa spódnica ciągnęła się za nią jak królewski tren.

„ Wow! Clarissa, wyglądasz dziś tak pięknie!”

„ Tak, ta suknia wygląda na bardzo drogą. Clarissa, mogę zagwarantować, że jesteś najpiękniejszą kobietą na świecie!”

Słuchając pochlebstw przyjaciół, próżność Clarissy została natychmiast zaspokojona. Uśmiechnęła się skromnie: „Och, przestań. Po prostu trochę się ubrałam”.

„ Trochę się ubrałaś, a wyglądasz tak cudownie? O mój Boże, jakie szanse ma reszta z nas?”

„ Tak, jesteś oszałamiająca, nawet gdy jesteś ubrana swobodnie! Nic dziwnego, że Xander jest w tobie zakochany po uszy. Nie poślubiłby nikogo innego. Haha…”

Podczas gdy dziewczyny obsypywały Clarissę komplementami, wśród kobiet z wyższych sfer krążył inny rodzaj konwersacji.

„Donovanowie są naprawdę interesujący. Ich najstarsza córka zniknęła na cztery lata, a oni zachowywali się, jakby nic się nie stało. Pozwolili nawet na tak wystawny bankiet zaręczynowy. Czy Robert nie czuje się winny?”

„ Dokładnie! Wszyscy wiedzą, że Claire była zaręczona z Xanderem od urodzenia. Dorastali razem od dzieciństwa. Ale ostatecznie Xander zaręczył się z młodszą siostrą Claire , Clarissą. Życie jest naprawdę nieprzewidywalne!”

„ Cóż, podejrzewam, że zniknięcie Claire było celowe ze strony Donovanów!”

Kilka kobiet zwróciło uwagę na kobietę, która mówiła jako ostatnia, a w ich oczach błyszczała ciekawość. „Co masz na myśli?”

Kobieta popijała wino i z uśmieszkiem powiedziała: „Robert ożenił się ponownie po śmierci matki Claire. Jak mógł dać jej miłość i uwagę, których potrzebowała, mając na zdjęciu macochę?”

Kilka kobiet skinęło głowami na znak zgody. „To ma sens”.

„ Alice musiała od początku planować pozbycie się Claire, aby jej córka mogła zająć jej miejsce i wyjść za mąż do rodziny Morganów. Mogła znaleźć okazję cztery lata temu, aby to zrobić”.

„Co?” Jedna z kobiet jęknęła, zakrywając usta ze zdumienia. „Mówisz, że… Claire już nie żyje?”

Jeśli ktoś zaginął cztery lata temu i nie pozostawił po sobie śladu, co jeszcze może to oznaczać?

Kilka kobiet wymieniło porozumiewawcze spojrzenia.

Właśnie wtedy przez drzwi weszła wysoka postać.

Miała na sobie luksusową suknię w kolorze jeziora z limitowanej edycji, a olśniewający rubinowy naszyjnik zdobił jej łabędzią szyję, dzięki czemu jej jasna skóra rozświetlała się.

Sukienka idealnie podkreślała jej kształty, a każdy jej ruch był pełen gracji i elegancji.

„ Ach!”

„ O mój Boże!”

Wszyscy byli oszołomieni jej wyglądem. Była …