Rozdział 41 Zrozumieć się nawzajem

Strach mnie ogarnia, ale milczę. Nie chcę komplikować spraw, ponieważ jego spojrzenie jest naprawdę surowe, takie, jakiego mój ojciec nie może mi pokazać, bo wie, że bym płakała i skończyłoby się na tym, czego chcę, pozostawiając go w złym nastroju.

„Zbadałem cię, gdy zwróciłaś moją uwagę, gdy miałaś zaledwie piętnaście lat. Zbadałem cię dokładnie, ponieważ chciałem wiedzieć, dlaczego mała dziewczynka, która ledwo przestała pić z butelki, tak bardzo mi się podobała”.

„Hej, ja przestałam pić z butelki mając trzy lata, szanuj mnie” – mówię oburzona.