Rozdział 135 Zadanie Ashiny: 3

Po tym jak mama wyszła ze szkoły, wzięłam szybki prysznic w szatni i poszłam do szafki po książkę na pierwsze zajęcia. Zamknęłam szafkę z uczuciem, że coś się wydarzy. Kiedy się odwróciłam, ktoś przywalił mi pięścią w twarz. To był Cam, ochroniarz-wolontariusz LeAnn. Upuściłam książki i powiedziałam: „Myślisz, że nie mogę skopać ci tyłka? Przynieś to”. Ponownie zamachnął się na moją twarz, a ja złapałam go za pięść i wykręciłam mu nadgarstek, aż jego ręka znalazła się za plecami. Szarpnęłam go za przedramię, aż usłyszałam wyraźny dźwięk łamanych kości. Pochylił się, by przytrzymać ramię, a ja uderzyłam go kolanem w twarz. Powiedziałam: „Chcesz jeszcze?”. Powiedział: „Nie”. Powiedziałam: „Leżałoby w twoim najlepszym interesie, gdybyś przestała walczyć w jej imieniu. To była tylko część tego, co mogę zrobić. Ona próbuje mnie zranić, więc nie mogę walczyć dziś wieczorem”. Cam spojrzał na mnie, jakby coś w nim pękło. „Nawet o tym nie pomyślałam. Ona właśnie mi powiedziała, że próbowałaś zmusić Alfę, żeby ją zabił". Powiedziałam: „Nie chciałam tego. Dziś wieczorem walczymy do poddania się... nie śmierci". Cam powiedział: „Przepraszam, Ashina. Powinnam już wiedzieć lepiej". Powiedziałam: „Nie ma problemu. Moje oko wkrótce się zagoi. Powinnaś dać pielęgniarce nastawić rękę, zanim się źle zagoi".

Po wyjściu mamy ze szkoły wzięłam szybki prysznic w szatni i poszłam do swojej szafki, żeby wziąć podręcznik na pierwsze zajęcia. Zamknęłam szafkę z przeczuciem, że coś się wydarzy. Kiedy się odwróciłam, ktoś przywalił mi pięścią w twarz. To był Cam, ochroniarz-wolontariusz LeAnn. Upuściłam książki i powiedziałam: „Myślisz, że nie mogę skopać ci tyłka? Dawaj." Ponownie zamachnął się na moją twarz, a ja złapałam go za pięść i wykręciłam mu nadgarstek, aż jego ręka znalazła się za plecami. Szarpnęłam go za przedramię, aż usłyszałam wyraźny dźwięk łamanych kości. Pochylił się, by przytrzymać ramię, a ja uderzyłam go kolanem w twarz. Powiedziałam: "Chcesz jeszcze?" Powiedział: "Nie". Powiedziałam: "Leżałoby w twoim najlepszym interesie, gdybyś przestał walczyć w jej imieniu. To była tylko część tego, co mogę zrobić. Ona próbuje mnie zranić, więc nie mogę walczyć dziś wieczorem". Cam spojrzał na mnie, jakby coś w nim pękło. "Nawet o tym nie pomyślałem. Ona po prostu powiedziała mi, że próbujesz zmusić Alfę, by ją zabił". Powiedziałam: "Nie chciałam tego. Dziś wieczorem walczymy do poddania się... nie śmierci". Cam powiedział: "Przepraszam, Ashina. Powinienem już wiedzieć lepiej". Powiedziałam: "Nie ma problemu dla mnie. Moje oko wkrótce się zagoi. Powinnaś dać pielęgniarce nastawić ramię, zanim się źle zagoi".

Wszedłem na pierwsze zajęcia, a LeAnn powiedziała: „Wiesz, że mnie nie pokonasz, Ashina. Powinnaś po prostu odwołać dzisiejszą walkę”. Zaśmiałem się i powiedziałem: „Powiedz to Camowi. Idzie do pielęgniarki, żeby nastawić mu rękę”. Wtedy stanąłem jej twarzą w twarz, uśmiechnąłem się i powiedziałem: „Za nic na świecie nie przegapiłbym tej walki”. Szedłem na swoje miejsce, gdy inna dziewczyna próbowała wyciągnąć nogę w przejściu, żeby mnie podstawić. Wsunąłem stopę pod jej nogę i kopnąłem ją w górę. Złapałem ją rękami i zacząłem wykręcać. Powiedziała: „Proszę, nie!” Powiedziałem: „Spróbuj tego jeszcze raz, a skończysz ze złamanym biodrem. Mam to w dupie”.