Rozdział 177

(punkt widzenia Victorii)

Stałem przy grobie Lili, patrząc, jak twarz Isabelli wykrzywia się z wściekłości. Widok ten napełnił mnie mroczną satysfakcją. Jej ból był moim triumfem.

„Isabella, wyładuj na mnie swój gniew” – powiedziałam, a mój głos ociekał fałszywym współczuciem. „Ethan naprawdę nie może tego znieść! Tobie go nie żal, ale mnie tak!”