Rozdział 314

Zmusiłem się, by pozostać nieruchomo, chociaż całe moje ciało drżało z wysiłku.

Victoria naciskała mocniej, jej słowa stawały się coraz bardziej cięte, a zapach jej wilka przesycony nienawiścią.

„Czemu wy wszyscy jeszcze żyjecie?” – warknęła, a w jej oczach błyszczała złość. „Powinniście po prostu umrzeć razem ze swoją bezużyteczną matką i spotkać się ze swoim małym bękartem na rodowych terenach łowieckich!”